뜻

1. 찾다
2. 발견하다
3. 우연히 만나다, 마주치다

1. I find.
2. I discover.
3. I come upon.

예문

• Ecce iudicium paravi; scio quod iustus inveniar. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 13 13:18)

  자 보게, 나는 소송을 준비하였네. 내가 정당함을 나는 알고 있다네. (불가타 성경, 욥기, 13장 13:18)

• acutus inveniar in iudicio et in conspectu potentium admirabilis ero. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 8 8:11)

  재판할 때에는 예리하다고 인정받고 권력자들은 나를 보고 경탄할 것이다. (불가타 성경, 지혜서, 8장 8:11)

• Pecuniam non dabo, quam numeraturum adulterae sciam, nec in societate turpis facti aut consilii inveniar ; (Seneca, De Beneficiis, Liber II 58:4)

  (세네카, 행복론, 58:4)

• proinde pugna ne, si quid prorogatum sit, turpis inveniar. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 11 10:9)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 10:9)

• Quum enim omnis ex amoris rivuli plenitudine procedat urbanitas, eoque magistro omni benefacto praestetur initium omnisque exitus bonitatis peragatur, et usque modo expers sim et ignarus amoris inventus, non est mirandum si ab eius inveniar alienus effectu et eius instanter petam praecepta doceri, quia quod quis toto mentis scire cupit affectu, improba solet petitione deposcere avidaque mente suscipere. (Andreas Capellanus, DE AMORE, LIBER PRIMUS, Capitulum VI: Qualiter amor acquiratur et quot modis, C. Loquitur plebeius nobiliori feminae 8:4)

  (안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, C. 중류층 남자가 상층 귀족여성과 나누는 이야기 8:4)

유의어 사전

Invenire denotes, as a general term, to find; reperire and deprehendere suppose a previous concealment of the thing found, and an intention, and pains employed on the part of the finder; but the reperiens (from πεπαρεῖν) merely discovers what was concealed, and now lies before his eyes, like ἀνευρεῖν; the deprehendens, what desired to hide itself, or to escape, and now is in his power. Tac. Ann. i. 74. Perniciem aliis ac postremo sibi invenere: comp. with xiv. 3. Cædes quonam modo occultaretur nemo reperit. 2. Invenire, reperire, deprehendere, imply a concealed object, which is discovered; whereas nancisci, adipisci, assequi, and consequi, only a distant object, which is reached; the nanciscens (from ἐνεγκέσθαι) arrives at his object with or without trouble, sometimes even against his wish, as to light upon; the adipiscens (from potiri) only by exertion, as to achieve; the consequens arrives at the object of his wish with or without assistance; the assequens, at the object of his endeavors, by means of exertion. Suet. Tib. 10. Titus ad primam statim mansionem febrim nactus: comp. with Dom. 15. Nero in adipiscenda morte manu Epaphroditi adjutus est. Cic. Att. x. 12. Nactus Curionem omnia me consecutum putavi. Rosc. Com. 4. Ut neque nihil neque tantum quantum postulavimus consequamur. In Cic. Mil. 11. Nihil dico quid resp. consecuta sit, nihil quod vos, nihil quod omnes boni; namely, by the death of Clodius, to which certainly nobody but Milo had contributed; assecuta sit could not be substituted; and, on the other hand, in Sen. Brev. 17. Operose assequuntur quæ volunt, anxii tenent quæ assecuti sunt; the word consequuntur would be too weak. Cic. Fam. i. 7, 10. Omnia quæ ne per populum quidem sine seditione assequi arbitrabantur, per senatum consecuti sunt. (iii. 142.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein