뜻

1. 찾다
2. 발견하다
3. 우연히 만나다, 마주치다

1. I find.
2. I discover.
3. I come upon.

예문

• et aurum terrae illius optimum est; ibi invenitur bdellium et lapis onychinus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 2 2:12)

  그 땅의 금은 질이 좋았으며, 그 고장에는 브델리움 향료와 마노 보석도 있었다. (불가타 성경, 창세기, 2장 2:12)

• Si quis commendaverit amico pecuniam aut vasa in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint, si invenitur fur, duplum reddet. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 22 22:6)

  어떤 사람이 이웃에게 돈이나 물건을 지켜 달라고 맡겼다가 그 집에서 도둑을 맞았을 경우, 그 도둑이 잡히면 도둑은 그것을 갑절로 배상해야 한다. (불가타 성경, 탈출기, 22장 22:6)

• Sapientia vero ubi invenitur? Et quis est locus intellegentiae? (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 28 28:12)

  그러나 지혜는 어디에서 찾을 수 있으리오? 슬기의 자리는 어디리오? (불가타 성경, 욥기, 28장 28:12)

• In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso eius, qui indiget corde. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 10 10:13)

  슬기로운 이의 입술에는 지혜가 어리지만 지각없는 자의 등에는 몽둥이가 어울린다. (불가타 성경, 잠언, 10장 10:13)

• quoniam invenitur ab his, qui non tentant illum, se autem manifestat eis, qui fidem habent in illum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 1 1:2)

  주님께서는 당신을 시험하지 않는 이들을 만나 주시고 당신을 불신하지 않는 이들에게 당신 자신을 드러내 보이신다. (불가타 성경, 지혜서, 1장 1:2)

유의어 사전

Invenire denotes, as a general term, to find; reperire and deprehendere suppose a previous concealment of the thing found, and an intention, and pains employed on the part of the finder; but the reperiens (from πεπαρεῖν) merely discovers what was concealed, and now lies before his eyes, like ἀνευρεῖν; the deprehendens, what desired to hide itself, or to escape, and now is in his power. Tac. Ann. i. 74. Perniciem aliis ac postremo sibi invenere: comp. with xiv. 3. Cædes quonam modo occultaretur nemo reperit. 2. Invenire, reperire, deprehendere, imply a concealed object, which is discovered; whereas nancisci, adipisci, assequi, and consequi, only a distant object, which is reached; the nanciscens (from ἐνεγκέσθαι) arrives at his object with or without trouble, sometimes even against his wish, as to light upon; the adipiscens (from potiri) only by exertion, as to achieve; the consequens arrives at the object of his wish with or without assistance; the assequens, at the object of his endeavors, by means of exertion. Suet. Tib. 10. Titus ad primam statim mansionem febrim nactus: comp. with Dom. 15. Nero in adipiscenda morte manu Epaphroditi adjutus est. Cic. Att. x. 12. Nactus Curionem omnia me consecutum putavi. Rosc. Com. 4. Ut neque nihil neque tantum quantum postulavimus consequamur. In Cic. Mil. 11. Nihil dico quid resp. consecuta sit, nihil quod vos, nihil quod omnes boni; namely, by the death of Clodius, to which certainly nobody but Milo had contributed; assecuta sit could not be substituted; and, on the other hand, in Sen. Brev. 17. Operose assequuntur quæ volunt, anxii tenent quæ assecuti sunt; the word consequuntur would be too weak. Cic. Fam. i. 7, 10. Omnia quæ ne per populum quidem sine seditione assequi arbitrabantur, per senatum consecuti sunt. (iii. 142.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein