고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: lūsus, lūsūs
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exsultant lusibus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 21 21:11)
아이들을 양 떼처럼 풀어 놓으면 그 어린것들이 마구 뛰어논다네. (불가타 성경, 욥기, 21장 21:11)
Primum omnium id visum esse dicebant Probo, quod aput Homerum quidem virgo Nausicaa, ludibunda inter familiares puellas in locis solis, recte atque commode confertur cum Diana venante in iugis montium inter agrestes deas, nequaquam autem conveniens Vergilium fecisse, quoniam Dido in urbe media ingrediens inter Tyrios principes cultu atque incessu serio, instans operi, sicut ipse ait, regnisque futuris, nihil eius similitudinis capere possit, quae lusibus atque venatibus Dianae congruat; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, IX 15:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 15:1)
Non habeat conloquia saecularium, non malarum virginum contubernia, non intersit nuptiis servulorum nec familiae perstrepentis lusibus misceatur. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Laetam De Institutione Filiae 11:4)
(히에로니무스, 편지들, 11:4)
interim et tenero temptet pollice fila deducere, rumpat saepe stamina, ut aliquando non rumpat, post laborem lusibus gestiat, de matris pendeat collo, rapiat oscula propinquorum, psalmos mercede decantet, amet, quod cogitur dicere, ut non opus sit, sed delectatio, non necessitas, sed voluntas. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Pacatulam 1:9)
(히에로니무스, 편지들, 1:9)
Quare deposita severitate Parcas lusibus et iocis rogamus, Nec castrare velis meos libellos. (Martial, Epigrammata, book 1, XXXV 36:6)
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, 36:6)
1. Ludus (from λοίδορος) denotes play in an objective sense, inasmuch as it is at hand for a man’s entertainment; whereas lusus, in a subjective sense, inasmuch as a man carries it on and produces it himself; further, ludus denotes play, as a means of recreation, in opp. to exertion; lusus, as a childish, useless pastime, in opp. to real business. Plin. Ep. ix. 33. 3. Pueri quos otium ludusque sollicitat: comp. with ix. 25. Lusus et ineptias nostras legis. Or, Cic. Flacc. 5, 12. Græci quibus jusjurandum jocus est, testimonium ludus; that is, to whom it is a mere trifle to bear false witness; compare with Sen. Contr. i. 2. Piratas . . . quibus omne fas nefasque lusus est; that is, to whom the distinction between right and wrong is a mere sporting with words. 2. The plur. ludi assumes the special meaning of public spectacles, and in this sense has a singular peculiar to itself in the word ludicrum. 3. Ludus and lusus have more a negative character, as mere pastimes and amusements, as a guard against ennui; whereas jocus more a positive character, as an utterance of humor and wit. The ludens wishes merely to be free from exertion, to do nothing serious, and to amuse himself; the jocans will be as active at the command of mirth, as others at the command of seriousness. (ii. 33.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0026%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용