- 라틴어-한국어 사전

라틴어-한국어 사전 검색

multō

1변화 동사; 상위5000위 고전 발음: [토:] 교회 발음: [토:]

기본형: multō, multāre, multāvī, multātum

어원: abl n. of multus

  1. 처벌하다, 선고하다, 벌금을 과하다
  1. (law) I punish; I sentence; I fine.

활용 정보

1변화

예문

  • Multato derisore sapientior erit parvulus; et, si instruatur sapiens, sumet scientiam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 21 21:11)

    빈정꾼이 벌받으면 어수룩한 자가 지혜로워지고 지혜로운 이가 지도를 받으면 지식을 얻는다. (불가타 성경, 잠언, 21장 21:11)

  • Astutus videns malum absconditus est; simplices transeuntes multati sunt. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 27 27:12)

    영리한 이는 재앙을 보면 몸을 숨기지만 어리석은 자는 그대로 가다가 화를 입는다. (불가타 성경, 잠언, 27장 27:12)

  • quos et quam humiles accepisset, compulsos in oppida, multatos agris omnibus ereptis copiis, imposito stipendio, obsidibus summa cum contumelia extortis, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, LIV 54:3)

    (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 54장 54:3)

  • tertiam, qui pecunia multarent. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 83:7)

    (카이사르, 내란기, 3권 83:7)

  • Qui si maxime nocentes sunt multati, tamen periculum vitae dolorque vulnerum pecuniae remissus crudelitatem cum avaritia certasse significabat. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 55:13)

    (카이사르, 알렉산드리아 전기 55:13)

관련어

명사

형용사

동사

전치사

  • ob (~방향으로)

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0031%

SEARCH

MENU NAVIGATION