살아있는 라틴어 사전

도구

mysticam

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

(mysticus의 여성 단수 대격형)
형태분석: mystic(어간) + am(어미)

mysticus

1/2변화 형용사; 상위10000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: mysticus, mystica, mysticum

뜻

Of or belonging to secret rites or mysteries.
mystic, mystical

격변화 정보

1/2변화

	남성		여성		중성
	단수	복수	단수	복수	단수	복수
주격	mysticus	mysticī	mystica	mysticae	mysticum	mystica
속격	mysticī	mysticōrum	mysticae	mysticārum	mysticī	mysticōrum
여격	mysticō	mysticīs	mysticae	mysticīs	mysticō	mysticīs
대격	mysticum	mysticōs	mysticam	mysticās	mysticum	mystica
탈격	mysticō	mysticīs	mysticā	mysticīs	mysticō	mysticīs
호격	mystice	mysticī	mystica	mysticae	mysticum	mystica

	원급	비교급	최상급
형용사	mysticus	mysticior	mysticissimus
부사	mysticē	mysticius	mysticissimē

제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.

예문

alii 'mysticam' sic accipiunt, ut vannum vas vimineum latum dicant, in quod ipsam propter capacitatem congerere rustici pri- mitias frugum soleant et Libero et Liberae sacrum facere: (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Georgics of Vergil, book 1, commline 166 152:8)
(마우루스 세르비우스 호노라투스, , 1권, 152:8)
Quod si mysticam quoque uos in his rationem audire delectat, primo mense anni, qui ctiam mensis nouorum dictus est, pascha faccre iubemur; (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 7:1)
(베다 베네라빌리스, , , 7:1)
Quod etiam juxta litteram exponi veraciter aut convenienter nullatenus queant, ut supra meminimus, ipsa nos littera ad expositionem mysticam compellit. (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber primus 58:8)
(피에르 아벨라르, , 58:8)
Feminae vero miserabili planctu, in primaevo flore succisam spem gentis solitis fletibus conclamabant, ut lacrimare cultrices Veneris saepe spectantur, in sollemnibus Adonidis sacris, quod simulacrum aliquod esse frugum adultarum religiones mysticae docent. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 1 11:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 11:1)
Itidem ex sempiternis Homeri carminibus intellegi datur, non deos caelestes cum viris fortibus collocutos, nec adfuisse pugnantibus vel iuvisse, sed familiaris genios cum eisdem versatos, quorum adminiculis freti praecipuis, Pythagoras enituisse dicitur et Socrates, Numaque Pompilius, et superior Scipio et (ut quidam existimant) Marius et Octavianus, cui Augusti vocabulum delatum est primo, Hermesque Termaximus, et Tyaneus Apollonius atque Plotinus, ausus quaedam super hac re disserere mystica, alteque monstrare, quibus primordiis hi genii animis conexi mortalium eas tamquam gremiis suis susceptas tuentur (quoad licitum est) docentique maiora, si senserint puras et a colluvione peccandi, immaculata corporis discretas. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 14 5:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 14장 5:1)