뜻

1. 증인으로 부르다
2. 탄원하다, 간청하다

1. I call someone as a witness
2. I beseech or implore

예문

• Haec uti fierent, per omnes deos perque foedera, quae Romae fecisset, eodem testamento Ptolomaeus populum Romanum obtestabatur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 108:6)

  (카이사르, 내란기, 3권 108:6)

• consul obtestabatur milites ut paulum adniterentur; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXV 49:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 49:3)

• Verbum Domini super vos, reliquiae Iudae: " Nolite intrare Aegyptum; scientes scietis quia obtestatus sum vos hodie, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 42 42:19)

  주님께서 여러분에게 ‘유다의 남은 자들아, 이집트로 들어가지 마라.’ 하고 말씀하셨습니다. 똑똑히 알아 두십시오. 내가 오늘 여러분에게 경고합니다. (불가타 성경, 예레미야서, 42장 42:19)

• Atque nostris militibus cunctantibus, maxime propter altitudinem maris, qui X legionis aquilam gerebat, obtestatus deos, ut ea res legioni feliciter eveniret, 'desilite', inquit, 'milites, nisi vultis aquilam hostibus prodere; ego certe meum rei publicae atque imperatori officium praestitero.' (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVARTVS, XXV 25:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 4권, 25장 25:3)

• Rex ab suis appellatur. Dimittit quoque versus legationes; obtestatur ut in fide maneant. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, IV 4:5)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 4장 4:5)

유의어 사전

1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein