뜻

1. 증인으로 부르다
2. 탄원하다, 간청하다

1. I call someone as a witness
2. I beseech or implore

예문

• Huic uxor erat Assyria nomine, nec taciturna nec prudens, quae eo ad expeditionem profecto, et multiplici metu suspenso, ob ea quae meminerat sibi praedicta, perculsa vanitate muliebri, ancilla asscita notarum perita, quam e patrimonio Silvani possederat, ad maritum scripsit intempestive, velut flens obtestans ne post obitum Constanti propinquantem, in imperium ipse ut sperabat admissus, despecta se anteponeret Eusebiae matrimonium tune reginae, decore corporis inter multas feminas excellentis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 3 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 2:1)

• ipse curiam ingreditur, summamque rem publicam agi obtestans veniam dicendi ante alios exposcit orditurque: (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 5 5:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 5장 5:6)

• Octavius contra modo conqueri, modo minitari, famam perditam, pecuniam exhaustam obtestans, denique salutem, quae sola reliqua esset, arbitrio eius permittens. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 44 44:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 44장 44:3)

• tum pavore exanimis et iam iamque adfore obtestans vindictae properam, sive servitia armaret vel militem accenderet, sive ad senatum et populum pervaderet, naufragium et vulnus et interfectos amicos obiciendo: (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 7 7:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 7장 7:2)

• opposuit sinum Antonius stricto ferro, aut militum se manibus aut suis moriturum obtestans, ut quemque notum et aliquo militari decore insignem aspexerat, ad ferendam opem nomine ciens. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER III, chapter 10 10:14)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 10장 10:14)

유의어 사전

1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein