라틴어-한국어 사전 검색

pervicāciās

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (pervicācia의 복수 대격형) 완고들을

    형태분석: pervicāci(어간) + ās(어미)

pervicācia

1변화 명사; 여성 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: pervicācia, pervicāciae

어원: pervicāx(튼튼한, 굳건한)

  1. 완고, 집요, 끈기
  1. obstinacy

격변화 정보

1변화
단수 복수
주격 pervicācia

완고가

pervicāciae

완고들이

속격 pervicāciae

완고의

pervicāciārum

완고들의

여격 pervicāciae

완고에게

pervicāciīs

완고들에게

대격 pervicāciam

완고를

pervicāciās

완고들을

탈격 pervicāciā

완고로

pervicāciīs

완고들로

호격 pervicācia

완고야

pervicāciae

완고들아

예문

  • "Sed Thrasyllus instantia pervicacia partim per semet ipsum, partim per ceteros familiares ac necessarios, ipsos denique puellae parentes extorquet, tandem, iam lurore et illuvie paene collapsa membra lavacro, cibo denique confoveret." (Apuleius, Metamorphoses, book 8 1:49)

    (아풀레이우스, 변신, 8권 1:49)

  • Sed cum in iuvenibus gloriae studio flagrantibus pervicaciam ferociamque et cupidinem pugnae leniter tamen ac placide obiurgaret, atrocitatem rei et culpam perseverandi bis idem dicendo alio atque alio verbo auxit inculcavitque, duplexque eadem conpellatio admonitionem facit instantiorem. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius Decimus, XXV 20:2)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 20:2)

  • Aggerabatur nihilo minus caespes iamque pectori usque adcreverat, cum tandem pervicacia victi inceptum omisere. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 19 19:1)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 19장 19:1)

  • ea Caesar octo post annos rettulit, medium tempus varie arguens, etiam si tormenta pervicacia servorum contra evenissent. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER IV, chapter 29 29:8)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 29장 29:8)

  • verum ita maioribus placitum, quanta pervicacia in hostem, tanta beneficentia adversus supplices utendum; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 20 20:7)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 20장 20:7)

유의어 사전

1. Pervicacia and perseverantia denote adherence to what is once resolved upon as a virtue; pervicacia (from vincere? vigere?) has its foundation in natural energy of disposition; perseverantia, in earnestness of character, formed by cultivation; whereas pertinacia and contumacia as a fault; pertinacia has its foundation in a stiff-necked adherence to what is once resolved upon, like obstinacy and stubbornness, in opp. to condescension; contumacia (from temere, contemnere) in a haughty maintenance of one’s free-will, even against proper and legitimate superiority, like insolence and refractoriness, in opp. to complaisance, obsequium. Tac. Ann. iv. 20. Hist. iv. 74. Accius apud Non. Tu pertinacem esse, Antiloche, hanc prædicas, ego pervicaciam esse aio et a me uti volo, etc. Cic. inv. ii. 54. Unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quæ finitima perseverantiæ est: comp. with Balb. 27. Marc. 10. 2. Pervicacia, etc. denote persisting in a resolution once made; destinatio and obstinatio are more immediately connected with the making of the resolution; destinatio, the making of an unalterable resolution, decidedness; obstinatio, adhering to it in spite of insurmountable obstacles and reasonable remonstrances, obstinacy. (iv. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 완고

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0002%

SEARCH

MENU NAVIGATION