뜻

1. 멍청한, 어리석은, 둔한

1. stupid, foolish

예문

• nihil est profecto stultius neque stolidius neque mendaciloquius neque argutum magis, neque confidentiloquius neque peiurius, quam urbani assidui cives, quos scurras vocant. (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 1, scene 2 2:222)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 2:222)

• Erant nobiscum duae legiones Magnentiacae recens e Galliis ductae (ut praediximus) virorum fortium et pernicium, ad planarios conflictus aptorum, ad eas vero belli artes quibus stringebamur, non modo inhabiles, sed contra nimii turbatores, qui cum neque in machinis neque in operum constructione iuvarent, aliquotiens stolidius erumpentes, dimicantesque fidentissime minuto numero revertebant, tantum proficientes, quantum in publico (ut aiunt) incendio, aqua unius hominis manu adgesta. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 5 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 2:1)

• Nullumst hoc stolidius saxum. (T. Maccius Plautus, Miles Gloriosus, act 4, scene 2 2:89)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 2:89)

• Saepe etiam audacem fugat hoc terretque poetam,quod numero plures, uirtute et honore minores,indocti stolidique et depugnare paratisi discordet eques, media inter carmina poscunt aut ursum aut pugiles; (EPISTVLARVM LIBER SECVNDVS, I 1:79)

  (호라티우스의 두번째 편지, 1 1:79)

• E quorum numero Gaudentius agens in rebus, mente praecipiti stolidus, rem ut seriam detulerat ad Rufinum, apparitionis praefecturae praetorianae tune principem, ultimorum semper avidum hominem, et coalita pravitate famosum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 3 8:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 8:1)

유의어 사전

Stupidus, brutus, and bardus, denote a merely negative quality, want of intellect; stupidus (from τύφω, ταφεῖν), that of a human being who comprehends with difficulty, as dull-witted, like ἀναίσθητος; brutus (μαυρωτός), that of beasts, and of men whose organization is like that of beasts, who comprehend nothing, as without reason, like βλάξ; bardus, who comprehends slowly, as without talent, like βραδύς; whereas stultus, fatuus, and stolidus, denote a positive quality of the mind, which has false notions and a perverse judgment; stultus (from τέλλω, ἀτάλλω, ἀταλόφρων), a want of practical wisdom, as folly, like μωρός, in opp. to prudens; fatuus, a want of æsthetical judgment, as silliness; stolidus, a want of reasonable moderation, as brutality. Liv. xxv. 19. Id non promissum magis stolide quam stulte creditum. (iv. 229.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein