뜻

1. 일족, 동족, 친척
2. 혈족, 인척 관계

1. kindred (relationship by blood)
2. consanguinity; affinity

예문

• Qui coierit cum uxore patrui vel avunculi sui et revelaverit ignominiam cognationis suae, portabunt ambo peccatum suum: absque liberis morientur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 20 20:20)

  자기 숙모와 동침하는 사람은 자기 숙부의 치부를 드러낸 것이므로, 그들은 자기들의 잘못을 지고 자손도 보지 못한 채 죽어야 한다. (불가타 성경, 레위기, 20장 20:20)

• Quomodo enim potero sustinere malum, quod passurus est populus meus, et interitum cognationis meae? ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Esther, 8 8:6)

  (불가타 성경, 에스테르기, 8장 8:6)

• Horum esse alterum Convictolitavem, florentem et illustrem adulescentem, alterum Cotum, antiquissima familia natum atque ipsum hominem summae potentiae et magnae cognationis, cuius frater Valetiacus proximo anno eundem magistratum gesserit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, XXXII 32:4)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 32장 32:4)

• Hi urbem quidem inter victores intraverant, sed cognationis cum Tyriis memores - quippe utramque urbem Agenorem condidisse credebant - multos Tyriorum clam protegentes ad sua perduxere navigia: (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 4, chapter 4 19:2)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 4장 19:2)

• Praemissum igitur Oxarten cum matre liberisque et totius cognationis grege sequebatur ne expectato quidem fidei pignore, quod Oxartes promiserat. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 8, chapter 2 35:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 2장 35:1)