뜻

1. 싸움, 전투, 만남, 갈등, 교전
2. 투쟁, 분쟁, 시합, 불화

1. a fight, battle, combat, encounter
2. a contest, struggling, strife

예문

• Proficiscuntur in ea classe Rhodiae naves atque in his Euphranor, sine quo nulla umquam dimicatio maritima, nulla etiam parum feliciter confecta erat. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 25:5)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 25:5)

• Nocturna ea dimicatio fuit et Luna in partibus. (Lucius Annaeus Florus, Epitome Rerum Romanorum, book 1, BELLUM MITHRIDATICUM 23:1)

  (루키우스 안나이우스 플로루스, , 1권, 23:1)

• Robertus Dux descendit super Brundusium, et Goffridus Comes venit cum exercitu magno et forti in navibus, et facta est inter eos, et Mabrica crudelis dimicatio, et occisio hominum in obsitione eius. (BREVE CHRONICON NORTHMANNICUM, 1070 24:1)

  (, 24:1)

• nunc si potes, id quod ego qui tibi semper fortis videbar non possum, erige te et confirma, si qua subeunda dimicatio, erit. (M. Tullius Cicero, Letters to and from Quintus, LIBER PRIMVS, letter 3 5:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, , 5:1)

• nam aut fortiter resistendum est legi agrariae, in quo est quaedam dimicatio sed plena laudis, aut quiescendum, quod est non dissimile atque ire in Solonium aut Antium, aut etiam adiuvandum, quod a me aiunt Caesarem sic exspectare ut non dubitet. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER SECVNDVS AD ATTICVM, letter 3 6:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 6:2)