뜻

1. 싸움, 전투, 만남, 갈등, 교전
2. 투쟁, 분쟁, 시합, 불화

1. a fight, battle, combat, encounter
2. a contest, struggling, strife

예문

• qui cum in omnibus dimicationibus et scientia et virtute praestitissent, tum maxime illo tempore totum onus sustinere non recusabant, ne quod suorum culpa detrimentum acceptum videretur. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 11:5)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 11:5)

• nec divulgata Caesaris hortatio subsequi legionurn aut laborem aut pugnandi poterat cupiditatem, ut magis deterrendi et continendi a periculosissimis essent dimicationibus quam incitandi ad pugnandum. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 22:3)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 22:3)

• nam quae mihi tribuenda ipsi laus esset, cum tantum in consulatu meo pro vobis ac liberis vestris ausus essem, si id quod conabar sine maximis dimicationibus meis me esse ausurum arbitrarer? (M. Tullius Cicero, PRO T. ANNIO MILONE ORATIO, chapter 30 2:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 30장 2:2)

• itaque iam propalam duces loqui extemplo eundum in Samnium esse, ut relicta ibi praeda in expeditionem redeant nec tam oneratum agmen dimicationibus committant. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber X 267:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 267:1)

• Ipse adit reliquos, cohortatur ne labori succumbant; omnium superiorum dimicationum fructum in eo die atque hora docet consistere. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 86 86:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 86장 86:3)