뜻

1. 싸움, 전투, 만남, 갈등, 교전
2. 투쟁, 분쟁, 시합, 불화

1. a fight, battle, combat, encounter
2. a contest, struggling, strife

예문

• Quo malo perterriti oppidani cupas sebo, pice, scandulis complent; eas ardentes in opera provolvunt eodemque tempore acerrime proeliantur, ut ab incendio restinguendo dimicationis periculo deterreant Romanos. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XLIII 43:1)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 43장 43:1)

• Bellum ciuile motum a L. Antonio, superioris Germaniae praeside, confecit absens felicitate mira, cum ipsa dimicationis hora resolutus repente Rhenus transituras ad Antonium copias barbarorum inhibuisset. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Domitianus, chapter 6 2:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 6장 2:1)

• itaque se inscium eius dimicationis cum armatis descendisse, non ut quemquam quietum violaret, sed ut turbantes civitatis otium pro maiestate coerceret. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 512:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 512:1)

• qui cum ipse propter metum dimicationis et sanguinis domo se teneret, iam a superioribus tribunis petierit ut de salute mea et promulgarent et referrent; (M. Tullius Cicero, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, chapter 11 3:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 11장 3:6)

• qui autem me deposcere videbantur, in hoc auxerunt dimicationis metum, quod numquam infitiando suspicionem hominum curamque minuerunt. (M. Tullius Cicero, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, chapter 13 1:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 13장 1:2)