뜻

1. 남성, 남자, 사내

1. a male, man

예문

• sane multi 'it mare proruptum' et 'pelago premit arva sonanti' hoc intellegi volunt, quod tanta est in illis locis accessa quae dicitur maris, ut per ora Timavi, id est usque ad initium fontis mare ascendat. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 246 237:10)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 237:10)

• et prius hic nimium nobis conterminus Hister in caput Euxino de mare vertet iter, utque Thyesteae redeant si tempora mensae, Solis ad Eoas currus agetur aquas, quam quisquam vestrum, qui me doluistis ademptum, arguat ingratum non meminisse sui. (P. Ovidius Naso, Ex Ponto, book 4, poem 6 6:23)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, , 4권, 6:23)

• Hic inconsumpto viscere pascet aves . Nec mortis poenas mors altera finiet huius , Horaque erit tantis ultima nulla malis . Inde ego pauca canam , frondes ut siquis ab Ida Aut summam Libyco de mare carpat aquam . (P. Ovidius Naso, Ibis, book 1 9:8)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, , 1권 9:8)

• et mea, si facinus nullum commisimus, opto, vulnera qui fecit, facta levare velit, contentusque mei iam tandem parte doloris exiguum pleno de mare demat aquae, detrahat ut multum, multum restabit acerbi, parsque meae poenae totius instar erit. (P. Ovidius Naso, Tristia, book 5, poem 2 2:10)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, 2:10)

• adeo nullis gaudere ueris sciunt, sed aduersum naturam aliena loco, aut terra aut mare mutata, aegris oblectamento sunt. (Seneca, Controversiae, book 2, Diues tres filios abdicauit. petit a paupere unicum filium in adoptionem. pauper dare uult; nolentem ire abdicat. 13:9)

  (세네카, , , 13:9)

유의어 사전

1. Homo (Goth. guma, from humus, χθών, ἐπιχθόνιος), means a human being, man or woman, in opp. to deus and bellua, like ἄνθρωπος; mas and vir mean only the man; mas in a physical sense, in opp. to femina, like ἄρσην; vir (Goth. wair, from ἰρῆνες), in a physical sense, in opp. to mulier, like ἀνήρ. Sen. Polyb. 36. Non sentire mala sua non est hominis, at non ferre non est viri. Ep. 103. Cic. Tusc. ii. 22. Fam. v. 17. Justin, xi. 13. 2. Homunculus denotes the weak and powerless being called man, with reference to the whole race, in opp. to the Deity, to nature in general, to the universe, etc.; homuncio and homullus denote the weak and insignificant man, as an individual, in opp. to other men; homuncio, with a feeling of pity; homullus, with a feeling of scorn. (v. 133.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein