뜻

1. 죽음, 사망
2. 시체, 유해
3. 전멸, 소멸, 섬멸

1. death
2. corpse
3. annihilation

예문

• Dixit quoque Dominus ad Moysen: " Loquere ad sacer dotes filios Aaron et dices eis: Ne contaminetur sacerdos in mortibus civium suorum, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 21 21:1)

  주님께서 모세에게 말씀하셨다. “너는 아론의 자손들인 사제들에게 말하여라. ‘사제는 자기 백성 가운데 죽은 이 때문에 부정하게 되어서는 안 된다. (불가타 성경, 레위기, 21장 21:1)

• in mortibus peccatorum; producatque ea in laminas et affigat altari, eo quod attulerunt ea Domino, et sanctificata sunt, ut sint pro signo filiis Israel ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Numeri, 17 17:3)

  죄를 지어 목숨을 잃은 이 사람들의 향로는 주님 앞에 가져왔던 것으로 이미 거룩하게 된 것이니, 두드려 펴서 제단을 씌워, 이스라엘 자손들에게 표징이 되게 하여라.” (불가타 성경, 민수기, 17장 17:3)

• Mortibus aegrotationum morientur, non plangentur et non sepelientur; in sterquilinium super faciem terrae erunt et gladio et fame consumentur, et erit cadaver eorum in escam volatilibus caeli et bestiis terrae ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 16 16:4)

  그들은 죽을 병에 걸려 죽겠지만, 아무도 그들을 위해 곡을 해 주지도 묻어 주지도 못할 것이다. 그들은 땅 위의 거름이 될 것이다. 그들은 칼과 굶주림으로 죽어 가리니, 그들의 시체는 하늘의 새들과 땅의 짐승들 밥이 될 것이다.” (불가타 성경, 예레미야서, 16장 16:4)

• nam fuit ante Helenam cunnus taeterrima bellicausa, sed ignotis perierunt mortibus illi,quos venerem incertam rapientis more ferarumviribus editior caedebat ut in grege taurus. (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, PRIMVS, 03 3:65)

  (호라티우스의 풍자, 1권, 03장 3:65)

• Qua sonitu lapsa ingenti, superstantes quoque repentina ruina deiecti, diffractique vel obruti, mortibus interiere diversis et insperatis, inventoque tutiore ascensu, armata irruit multitudo. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 7 13:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 13:2)

유의어 사전

1. Mors and letum denote a natural death; mors (μόρος) the usual expression in a merely physical sense, as the way to corruption, like θάνατος; letum (from λαχεῖν, λάχεσις,) the select and solemn expression, as the lot of death, like οἶτος; whereas nex (from νεκρός) a violent death, as the passive of cædes. 2. Mors, letum, nex, are proper, whereas obitus and interitus only softer, expressions. Obitus, decease, denotes, like exitus, a natural death; whereas interitus, together with perire, usually denotes, like exitium, a violent death. Plin. Ep. iii. 7. Silius ultimus ex Neronianis consularibus obiit, quo consule Nero periit. Plaut. Epid. iii. 4, 56. Malo cruciatu pereas, atque obeas cito. 3. Perire represents death as destruction and corruption; interire as a vanishing, so that the former applies more to the body, the latter to the soul. Plaut. Capt. iii. 5, 32. Qui per virtutem periit, at non interit; that is, he who dies a noble death, though his body perishes, still lives in name and posthumous renown. Further, perire denotes a sudden and violent death, particularly by self-murder; interire, a gradual and painful, but, it may be, also a peaceful, death. Tac. Ann. xv. 44. Et pereuntibus Christianis addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent. Serv. ap. Cic. Fam. iv. 5. Si quis nostrum interiit, aut occisus est. 4. Obire mortem denotes to die, as a physical event, by which one ends all suffering; whereas oppetere mortem denotes to die, as a moral act, in as far as a man, if he does not seek death, at any rate awaits it with firmness and contempt of it. 5. Demori denotes to die off, as one belonging to a society, and thereby to occasion a vacancy; intermori, to be apparently dying, to be sick of a lingering disease, like ἐκθανεῖν; emori, to die entirely, in opp. to a mere semblance of life in misfortune, slavery, and disgrace, like πανδίκωσ θανεῖν. Cic. Pis. 7. Ut emori potius quam servire præstaret. (iii. 182.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein