뜻

1. 돕다, 도와주다, 지원하다
2. 완화시키다, 편안하게 하다

1. I help, assist
2. I relieve (symptoms etc.)

예문

• de quorum victimis comedebant adipes et bibebant vinum libaminum? Surgant et opitulentur vobis et in necessitate vos protegant! (Biblia Sacra Vulgata, Liber Deuteronomii, 32 32:38)

  그들이 바친 희생 제물의 굳기름을 먹고 그들이 따라 바친 제주를 마시던 것들이 아니냐? 그것들에게 일어나 너희를 도와 달라고, 너희의 피난처가 되어 달라고 하여라. (불가타 성경, 신명기, 32장 32:38)

• Asclepiades ille, inter praecipuos medicorum, si unum Hippocratem excipias, ceteris princeps, primus etiam uino repperit aegris opitulari, sed dando scilicet in tempore: (Apuleius, Florida 19:1)

  (아풀레이우스, 플로리다 19:1)

• Etsi enim terrendi non sunt, tamen docendi sunt et, quantum existimo, facilius possunt, dum in eis timor severitatis doctorem adiuvat veritatis, ut opitulante domino gratia eius intellecta atque dilecta etiam loquendo expugnent, quod iam loqui non audent. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 43. (A. D. 418 Epist. CXCI) Domino Venerabile et In Christi Caritate Suscipiendo Sancto Fratri et Conpresbytero Sixto Augustinus In Domino salutem 2:7)

  (아우구스티누스, 편지들, 2:7)

• Deinde insinuo sanctitati tuae quae sint circa nos, ut non solum orando pro nobis, verum etiam consulendo et opitulando sub venias. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 47. (A. D. 423 Epist. CCIX) Domino Beatissimo et Debita Caritate Venerando Sancto Papae Caelestino Augustinus In Domino salutem 1:2)

  (아우구스티누스, 편지들, 1:2)

• Magni quidem sunt et habent gloriam suam non solum fortissimi sed etiam, quod verioris origo laudis, fidelissimi bellatores et quorum laboribus atque periculis dei protegentis atque opitulantis auxilio hostis indomitus vincitur, quies rei publicae pacatisque provinciis comparatur; (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 53. (A. D. 429 Epist. CCXXIX) Domino Merito Inlustri et Magnificentissimo Atque In Christo Carissimo Filio Dario Augustinus 2:1)

  (아우구스티누스, 편지들, 2:1)

유의어 사전

1. Auxilium, opem ferre, and opitulari, suppose a person in a strait, whom one would rescue from necessity and danger, in opp. to deserere, destituere, and so forth; the auxilium ferens is to be considered as an ally, who makes himself subservient to the personal safety, or to the interest of him who is in a strait; the opem ferens, as a benefactor, who employs his power and strength for the benefit of the weak; whereas juvare and adjuvare (ἰᾶσθαι) suppose only a person striving to do something, which he may be enabled to do better and quicker by help, in opp. to impedire, Cic. Verr. i. 6. Ter. Heaut. v. 2, 39. Matres solent esse filiis in peccato adjutrices, auxilio in paterna injuria. When in Liv. ii. 6, Tarquin entreats the Veientes, ferrent opem, adjuvarent, he is first considered as exulans, then as regnum repetiturus. 2. Opem and auxilium ferre derive their emphasis from the noun, to bring help, and nothing else; whereas opitulari, and the poetical word, auxiliari, derive their emphasis from their verbal form, and mean to bring help, and not to refuse. (v. 70.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein