뜻

1. 연설, 담화, 말
2. 말할 수 있는 힘
3. 화법, 말하는 방식
4. 웅변
5. 달변
6. 문장, 구절
7. 칙서, 칙어
8. 기도, 간청

1. speech, discourse, language
2. the power of speech
3. manner or style of speaking
4. oration
5. eloquence
6. sentence or clause expressing a complete sense
7. imperial message
8. prayer or address to a deity

예문

• saltem de sanctorum corporum sepulcris, saltem de locis sacramentorum, de domibus orationum tantum dedecus arceatur. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 8. (A. D. 392 Epist. XXII) Aurelio Episcopo Augustinus Presbyter 3:11)

  (아우구스티누스, 편지들, 3:11)

• Postea vero quam dies quadragesimae inluxisset et frequens multitudo ad horam tractationis occurrit, lectum est illud in evangelio, ubi dominus de templo expulsis venditoribus animalium et eversis mensis nummulariorum dixit domum patris sui pro domo orationum speluncam latronum esse factam. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 10. (A. D. 395 Epist. XXIX) Epistula Presbyteri Hipponiensium Regiorum Ad Alypium Episcopum Tagastensium De Die Natalis Leontii Quondam Episcopi Hipponiensis 3:3)

  (아우구스티누스, 편지들, 3:3)

• Omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est descendens a patre luminum, ne quisquam dicat meritis operum suorum vel meritis orationum suarum vel meritis fidei suae sibi traditam dei gratiam, et putetur verum esse quod illi haeretici dicunt, gratiam dei secundum merita nostra dari, quod omnino falsissimum est; (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 50. (A. D. 426 Epist. CCXIV) Domino Dilectissimo et In Christi Membris Honorando Fratri Valentino et Fratribus Qui Tecum Sunt, Augustinus In Domino salutem 4:2)

  (아우구스티누스, 편지들, 4:2)

• Sed tamen cum haec effecte pleneque colligeret, nec humiliora despexit, poeticam mediocriter et rhetoricam tractans (ut ostendit orationum epistularumque eius cum gravitate comitas incorrupta) et nostrarum externarumque rerum historiam multiformem. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 5 7:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 7:1)

• tandemque ex praemeditato colludio, per eum qui est in verba fidentior, suave quoddam principium dicendi exoritur, Cluentianae vel pro Ctesiphonte orationum aemula ornamenta promittens: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 4 19:3)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 19:3)

유의어 사전

1. Sermo (εἰρόμενος) denotes a conversation accidentally arising, or at least carried on without any fixed and serious purpose; whereas colloquium, generally a conversation agreed upon for a particular purpose, like a conference. 2. Sermo is a natural mode of speaking; oratio, a speech premeditated and prepared according to the rules of art. The sermo arises when, in ordinary life, an individual speaks longer than usual, and continues speaking, and is accidentally not interrupted; the oratio has a definite extent with an observable beginning, middle, and end, and in it the speaker calculates upon not being interrupted. In the sermo, the language of ordinary life predominates, whether in prose or verse, as in the comic poets, and in the Sermones of Horace; whereas in the oratio the language is select, and in conformity to the rules of rhetoric. Cic. Orat. 16. Mollis est oratio philosophorum et umbratilis . . . Itaque sermo potius quam oratio dicitur. Tac. Hist. i. 19. Apud senatum non comptior Galbæ, non longior . . . sermo; Pisonis comis oratio. (iv. 23.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein