뜻

1. 연설, 담화, 말
2. 말할 수 있는 힘
3. 화법, 말하는 방식
4. 웅변
5. 달변
6. 문장, 구절
7. 칙서, 칙어
8. 기도, 간청

1. speech, discourse, language
2. the power of speech
3. manner or style of speaking
4. oration
5. eloquence
6. sentence or clause expressing a complete sense
7. imperial message
8. prayer or address to a deity

예문

• hi vero qui erant cum Iuda, cum invocatione et orationibus congressi sunt cum hostibus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 15 15:26)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장 15:26)

• Erant autem perseverantes in doctrina apostolorum et communicatione, in fractione panis et orationibus. (Biblia Sacra Vulgata, Actus Apostolorum, 2 2:42)

  그들은 사도들의 가르침을 받고 친교를 이루며 빵을 떼어 나누고 기도하는 일에 전념하였다. (불가타 성경, 사도행전, 2장 2:42)

• Ipsam ergo caritatem et affectum inploro, ut miserearis mei et concedas mihi ad hoc quod rogavi, tempus quantum rogavi, atque adiuves me orationibus tuis, ut non sit inane desiderium meum nec infructuosa ecclesiae Christi atque utilitati fratrum et conservorum meorum absentia mea. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 7. (A. D. 391 Epist. XXI) Domino Beatissimo et Venerabili et In Conspectu Domini Sincera Capitate Carissimo Patri Valerio Episcopo Augustinus Presbyter In Domino salutem 6:5)

  (아우구스티누스, 편지들, 6:5)

• Atque illud primum, quod orationibus meis te adiuvari credis, non solum non defugio, verum etiam libenter amplector. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 8. (A. D. 392 Epist. XXII) Aurelio Episcopo Augustinus Presbyter 1:2)

  (아우구스티누스, 편지들, 1:2)

• Commendamus ergo sanctis orationibus tuis et dies et noctes nostras, ut oretis pro nobis, ne diebus intemperanter utamur, ut noctes aequo animo toleremus, ut, etiam si ambulemus in medio umbrae mortis, nobiscum sit dominus, ne timeamus mala. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 13. (A. D. 397 Epist. XXXVIII) Fratri Profuturo Augustinus 1:8)

  (아우구스티누스, 편지들, 1:8)

유의어 사전

1. Sermo (εἰρόμενος) denotes a conversation accidentally arising, or at least carried on without any fixed and serious purpose; whereas colloquium, generally a conversation agreed upon for a particular purpose, like a conference. 2. Sermo is a natural mode of speaking; oratio, a speech premeditated and prepared according to the rules of art. The sermo arises when, in ordinary life, an individual speaks longer than usual, and continues speaking, and is accidentally not interrupted; the oratio has a definite extent with an observable beginning, middle, and end, and in it the speaker calculates upon not being interrupted. In the sermo, the language of ordinary life predominates, whether in prose or verse, as in the comic poets, and in the Sermones of Horace; whereas in the oratio the language is select, and in conformity to the rules of rhetoric. Cic. Orat. 16. Mollis est oratio philosophorum et umbratilis . . . Itaque sermo potius quam oratio dicitur. Tac. Hist. i. 19. Apud senatum non comptior Galbæ, non longior . . . sermo; Pisonis comis oratio. (iv. 23.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein