고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: sōns, sontis
et nonam quidem legionem apud Placentiam, quanquam in armis adhuc Pompeius esset, totam cum ignominia missam fecit aegreque post multas et supplicis preces, nec nisi exacta de sontibus poena, restituit; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Iulius, chapter 69 1:3)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 69장 1:3)
natus enim ad agendum semper aliquid dignum viro nunc non modo agendi rationem nullam habeo, sed ne cogitandi quidem et, qui antea aut obscuris hominibus aut etiam sontibus opitulari poteram, nunc P. Nigidio, uni omnium doctissimo et sanctissimo et maxima quondam gratia et mihi certe amicissimo, ne benigne quidem polliceri possum. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER QVARTVS: AD SER. SVLPICIVM ET CETEROS, letter 13 3:2)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 3:2)
Interim equites, nobilissimus quisque et ii maxime, qui Parmenionem propinqua cognatione contingebant, postquam Philotan torqueri fama vulgaverat, legem Macedonum veriti, qua cautum erat, ut propinquieorum, qui regi insidiati essent, cum ipsis necarentur, alii se interficiunt, alii in devios montes vastasque solitudines fugiuntingenti per tota castra terrore diffuso, donec rex tumultu cognito legem se de supplicio coniunctorum sontibus remittere edixit. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 6, chapter 11 22:1)
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 11장 22:1)
Iamque emensus iter silvis ac litore durum, qua Lernaea palus ambustaque sontibus alte intepet hydra vadis, et qua vix carmine raro longa sonat Nemee nondum pastoribus ausis, qua latus Eoos Ephyres quod vergit ad curos Sisyphiique sedent portus irataque terrae curva Palaemonio secluditur unda Lechaeo. (Statius, P. Papinius, Thebais, book 2 2:142)
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, , 2권 2:142)
Qui nullo perspicaciter inquisito, sine innocentium sontiumque differentia, alios verberibus vel tormentis afflictos exsulari poena damnarunt, quosdam ad infimam trusere militiam, residuos capitalibus addixere suppliciis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 3 2:2)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 2:2)
1. Culpa (κολάψαι) denotes guilt as the state of one who has to answer for an injury, peccatum, delictum, maleficium, scelus, flagitium, or nefas; hence a responsibility, and, consequently, a rational being is supposed, in opp. to casus, Cic. Att. xi. 9. Vell. P. ii. 118, or to necessitas, Suet. Cl. 15; whereas noxia, as the state of one who has caused an injury, and can therefore be applied to any that is capable of producing an effect, in opp. to innocentia. Liv. iii. 42, 2. Illa modo in ducibus culpa, quod ut odio essent civibus fecerant; alia omnis penes milites noxia erat. Cic. Marc. 13. Etsi aliqua culpa tenemur erroris humani, a scelere certe liberati sumus; and Ovid, Trist. iv. 1, 23. Et culpam in facto, non scelus esse meo, coll. 4, 37; hence culpa is used as a general expression for every kind of fault, and especially for a fault of the lighter sort, as delictum. 2. Culpa and noxia suppose an injurious action; but vitium (from αὐάτη, ἄτη) merely an action or quality deserving censure, and also an undeserved natural defect. 3. Nocens, innocens, denote guilt, or absence of guilt, in a specified case, with regard to a single action; but noxius, innoxius, together with the poetical words nocuus, innocuus, relate to the nature and character in general. Plaut. Capt. iii. 5, 7. Decet innocentem servum atque innoxium confidentem esse; that is, a servant who knows himself guiltless of some particular action, and who, in general, does nothing wrong. 4. Noxius denotes a guilty person only physically, as the author and cause of an injury, like βλαβερός; but sons (ὀνοτός) morally and juridically, as one condemned, or worthy of condemnation, like θῶος. (ii. 152.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0003%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용