- 라틴어-한국어 사전

라틴어-한국어 사전 검색

tumulō

1변화 동사; 자동번역 상위10000위 고전 발음: [로:] 교회 발음: [로:]

기본형: tumulō, tumulāre, tumulāvī, tumulātum

어원: tumulus(흙둔덕, 언덕)

  1. 매장하다, 묻다, 발굴하다, 넣다, 채굴하다
  1. (transitive) I cover with a mound; bury, inter, entomb.

활용 정보

1변화

예문

  • pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque praeda neque iniecta tumulabor mortua terra. (C. Valerius Catullus, Carmina, Long Poems , Poem 64 4:11)

    (가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, , 4:11)

  • Haud procul a muris tumulas surgentis in altum Telluris parvum diffuso vertice campum Explicat: (M. Annaeus Lucanus, Pharsalia, book 3 4:44)

    (마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 4:44)

  • Hunc tumulat fenum. (ANONYMUS NEVELETI, De ceruo 62:9)

    (, 62:9)

  • Preside nuda suo sic tumulatur ouis. (ANONYMUS NEVELETI, De lupis et ouibus 56:8)

    (, 56:8)

  • maesta Learcheas mater tumulaverat umbras et dederat miseris omnia iusta rogis. (P. Ovidius Naso, Fasti, book 6 6:317)

    (푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권 6:317)

유의어

  1. 매장하다

관련어

명사

형용사

동사

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0003%

SEARCH

MENU NAVIGATION