고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: convīcium, convīciī
si aperueris os triste, non timeas: est enim concordatio, excepto convicio et improperio et superbia et mysterii revelatione et plaga dolosa; in his omnis effugiet amicus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 22 22:27)
누가 제 입에 파수꾼을 두고 제 입술에 단단한 봉인을 쳐 입술로 말미암아 제가 실수하고 제 혀가 저를 파괴하는 일이 없도록 하겠습니까? (불가타 성경, 집회서, 22장 22:27)
Hi omnes convicio L. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 2:7)
(카이사르, 내란기, 1권 2:7)
Quaecumque convicio vel maledicto vel etiam criminis obiectu alteram laeserit, meminerit satisfactione quantocius curare quod fecit, et illa quae laesa est, sine disceptatione dimittere. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 14:4)
(아우구스티누스, 편지들, 14:4)
Nec miles ille familiarem cohibere quivit insolentiam sed indignatus silentio eius ut convicio, viti quam tenebat obtundens eum dorso meo proturbat. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 36:6)
(아풀레이우스, 변신, 9권 36:6)
Exhibitus tamen idem rex ad principis castra, iamque spe veniae omni praeclusa, cum interceptum notarium et quae scripserat ad Constantium, comperisset iam publicata, ne convicio quidem tenus compellatus, missus est ad Hispanias. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 4 6:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 6:1)
Maledictum is any utterance of what is injurious to another, whether to bring him ill-luck by cursing, or disgrace by verbal injuries, like κακηγορία; probrum (from προφέρω) an invective, like ὄνειδος, consisting of attacks and assertions wounding the honor of another; convicium (καταικία) the abusive word, like λοιδορία, consisting of single words and appellations wounding the honor of another. For example, fur! is a convicium, fur es, a probrum; each of them a maledictum. (iv. 198.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0033%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
