라틴어-한국어 사전 검색

dēprecātor

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (dēprecātor의 단수 주격형)

    형태분석: dēprecātor(어간)

  • (dēprecātor의 단수 호격형)

    형태분석: dēprecātor(어간)

dēprecātor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 상위10000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: dēprecātor, dēprecātōris

어원: dēprecor(막다, 피하다)

  1. A person who averts by praying; interceder, intercessor.

예문

  • ego apud consulem deprecator defensorque vobis adero. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVI 400:2)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 400:2)

  • catenas Caecinae (nam etiam tunc vinctus erat) exolvunt orantque ut causae suae deprecator adsistat. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER III, chapter 31 31:6)

    (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 31장 31:6)

  • His cum sua sponte persuadere non possent, legatos ad Dumnorigem Haeduum mittunt, ut eo deprecatore a Sequanis impetrarent. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, IX 9:2)

    (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 9장 9:2)

  • Eodem Carnutes legatos obsidesque mittunt usi deprecatoribus Renis, quorum erant in clientela: eadem ferunt responsa. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEXTVS, IV 4:5)

    (카이사르, 갈리아 전기, 6권, 4장 4:5)

  • "reum magistrum, reum uitricum, reum deprecatorem?" (Apuleius, Apologia 101:2)

    (아풀레이우스, 변명 101:2)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0003%

SEARCH

MENU NAVIGATION