라틴어-한국어 사전 검색

dēprecātōrem

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (dēprecātor의 단수 대격형)

    형태분석: dēprecātōr(어간) + em(어미)

dēprecātor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 상위10000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: dēprecātor, dēprecātōris

어원: dēprecor(막다, 피하다)

  1. A person who averts by praying; interceder, intercessor.

예문

  • "reum magistrum, reum uitricum, reum deprecatorem?" (Apuleius, Apologia 101:2)

    (아풀레이우스, 변명 101:2)

  • nihil autem feci umquam neque dixi, quod contra illius existimationem esse vellem, post hoc negotium autem et temeritatem nostri Dolabellae deprecatorem me pro illius periculo praebeo. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER SECVNDVS: AD C. CVRIONEM ET CETEROS, letter 13 2:13)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 2:13)

  • Quintus misit filium non solum sui deprecatorem sed etiam accusatorem mei. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 8 4:2)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 4:2)

  • igitur, quoniam tui amoris studio inductus homo Gallus scholae sophisticae intromisi materiam, vel te potissimum facti mei deprecatorem requiro. (Sidonius Apollinaris, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 14:14)

    (시도니우스 아폴리나리스, , 14:14)

  • ceterum cum ad se a Perseo legati venissent de finiendo cum Romanis bello, eis pollicitum deprecatorem apud senatum futurum; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLIV 172:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 172:1)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0003%

SEARCH

MENU NAVIGATION