뜻

1. 어려운, 곤란한, 말썽부리는
2. 완고한, 고집센

1. difficult, troublesome
2. (of character) obstinate, intractable, hard to please or manage

예문

• Ac tamen aegre retentis Domitianis militibus est factum, ne proelio contenderetur, et maxime, quod rivus difficilibus ripis subiectus castris Scipionis progressus nostrorum impediebat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 37:5)

  (카이사르, 내란기, 3권 37:5)

• at ego illi contra iustius exprobrarim, quod qui eloquentiae patrocinium uulgo profiteatur etiam honesta dictu sordide blateret ac saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat uel omnino commutescat. (Apuleius, Apologia 32:2)

  (아풀레이우스, 변명 32:2)

• Nemo fortasse, unquam extitit, qui in rebus tam arduis, tamque difficilibus, judicare coactus sit. (Francis Glass, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM. 23:81)

  (프란키스 글라스, , 23:81)

• id in omnibus factis, dictis, in corporis denique motu et statu cernitur idque positum est in tribus rebus, formositate, ordine, ornatu ad actionem apto, difficilibus ad eloquendum, sed satis erit intellegi, in his autem tribus continetur cura etiam illa, ut probemur iis, quibuscum apud quosque vivamus, his quoque de rebus pauca dicantur. (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER PRIMUS 162:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 162:2)

• et dixit Dominus: "Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 11 11:6)

  말씀하셨다. “보라, 저들은 한 겨레이고 모두 같은 말을 쓰고 있다. 이것은 그들이 하려는 일의 시작일 뿐, 이제 그들이 하고자 하는 것은 무엇이든 못할 일이 없을 것이다. (불가타 성경, 창세기, 11장 11:6)

유의어 사전

Arduus (from ὀρθός) means difficult to ascend, in opp. to pronus; on the other hand, difficilis means difficult to execute, in opp. to facilis. Arduus involves a stronger notion of difficulty, and denotes the difficult when it borders on the impossible. Plin. Ep. iv. 17. Est enim res difficilis ardua. Tac. Hist. ii. 76. Æstimare debent, an quod inchoatur, reipublicæ utile, ipsis gloriosum, aut promptum effectu, aut certe non arduum sit. Cic. Verr. i. 51. Cum sibi omnes ad illum allegationes difficiles, omnes aditos arduos, ac pæne interclusos, viderent. (ii. 105.)

1. Austerus (αὐστηρός, from αὔω) denotes gravity as an intellectual, severus (αὐηρός) as a moral quality. The austerus in opp. to jucundus, Plin. H. N. xxxiv. 8. xxxv. 11, is an enemy to jocularity and frivolity, and seeks in science, learning, and social intercourse, always that which is serious and real, at the risk of passing for dull; the severus, in opp. to luxuriosus, Quintil. xi. 3, 74, is rigid, hates all dissoluteness and laxity of principle, and exacts from himself and others self-control and energy of character, at the risk of passing for harsh. The stoic, as a philosopher, is austerus, as a man, severus. 2. Austerus and severus involve no blame; whereas difficilis, morosus, and tetricus, denote an excess or degeneracy of rigor. The difficilis understands not the art of easy and agreeable converse, from hypochondria and temperament; the morosus (from mos) is scrupulous, and wishes everything to be done according to rule, from scrupulosity and want of tolerance; the tetricus (redupl. of trux, τραχύς) is stiff and constrained, from pedantry and want of temper. (iii. 232.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein