뜻

1. 어려운, 곤란한, 말썽부리는
2. 완고한, 고집센

1. difficult, troublesome
2. (of character) obstinate, intractable, hard to please or manage

예문

• Hoc dicto [0586C] viam per diem insistens, nocte imminente ad radicem difficilium montium hospitandi gratia pernoctavit: (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 66:5)

  (, , 66:5)

• Uterque in catalogo suo post difficilium rerum vel nominum narrationem infert fabulam cum versibus amoenioribus, ut lectoris animus recreetur. (Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 1:1)

  (, , 1:1)

• et dixit Dominus: "Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 11 11:6)

  말씀하셨다. “보라, 저들은 한 겨레이고 모두 같은 말을 쓰고 있다. 이것은 그들이 하려는 일의 시작일 뿐, 이제 그들이 하고자 하는 것은 무엇이든 못할 일이 없을 것이다. (불가타 성경, 창세기, 11장 11:6)

• Numquid Domino est quidquam difficile? Revertar ad te hoc eodem tempore, et habebit Sara filium ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 18 18:14)

  너무 어려워 주님이 못 할 일이라도 있다는 말이냐? 내가 내년 이맘때에 너에게 돌아올 터인데, 그때에는 사라에게 아들이 있을 것이다.” (불가타 성경, 창세기, 18장 18:14)

• et impedivit rotas curruum, ita ut difficile moverentur. Dixerunt ergo Aegyptii: " Fugiamus Israelem! Dominus enim pugnat pro eis contra nos ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 14 14:25)

  그리고 그분께서는 이집트 병거들의 바퀴를 움직이지 못하게 하시어, 병거를 몰기 어렵게 만드셨다. 그러자 이집트인들이 “이스라엘을 피해 달아나자. 주님이 그들을 위해서 이집트와 싸우신다.” 하고 말하였다. (불가타 성경, 탈출기, 14장 14:25)

유의어 사전

Arduus (from ὀρθός) means difficult to ascend, in opp. to pronus; on the other hand, difficilis means difficult to execute, in opp. to facilis. Arduus involves a stronger notion of difficulty, and denotes the difficult when it borders on the impossible. Plin. Ep. iv. 17. Est enim res difficilis ardua. Tac. Hist. ii. 76. Æstimare debent, an quod inchoatur, reipublicæ utile, ipsis gloriosum, aut promptum effectu, aut certe non arduum sit. Cic. Verr. i. 51. Cum sibi omnes ad illum allegationes difficiles, omnes aditos arduos, ac pæne interclusos, viderent. (ii. 105.)

1. Austerus (αὐστηρός, from αὔω) denotes gravity as an intellectual, severus (αὐηρός) as a moral quality. The austerus in opp. to jucundus, Plin. H. N. xxxiv. 8. xxxv. 11, is an enemy to jocularity and frivolity, and seeks in science, learning, and social intercourse, always that which is serious and real, at the risk of passing for dull; the severus, in opp. to luxuriosus, Quintil. xi. 3, 74, is rigid, hates all dissoluteness and laxity of principle, and exacts from himself and others self-control and energy of character, at the risk of passing for harsh. The stoic, as a philosopher, is austerus, as a man, severus. 2. Austerus and severus involve no blame; whereas difficilis, morosus, and tetricus, denote an excess or degeneracy of rigor. The difficilis understands not the art of easy and agreeable converse, from hypochondria and temperament; the morosus (from mos) is scrupulous, and wishes everything to be done according to rule, from scrupulosity and want of tolerance; the tetricus (redupl. of trux, τραχύς) is stiff and constrained, from pedantry and want of temper. (iii. 232.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein