뜻

1. 해안, 바닷가

1. beach, shore

예문

• Qua fauces erant angustissimae portus, moles atque aggerem ab utraque parte litoris iaciebat, quod his locis erat vadosum mare. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 25:6)

  (카이사르, 내란기, 1권 25:6)

• Quod si alia esset litoris Aegypti natura atque omnium reliquorum, tamen, quoniam mare libere tenerent, neque hostes classem haberent, prohiberi sese non posse quo minus cotidie navibus aquam peterent vel a sinistra parte a Paraetonio vel a dextra ab insula, quae diversae navigationes numquam uno tempore adversis ventis praecluderentur. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 8:4)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 8:4)

• "Sic effata, et osculis hiantibus filium diu ac pressule saviata proximas oras reflui litoris petit, plantisque roseis vibrantium fluctuum summo rore calcato, ecce iam profundummaris sudo resedit vertice, et, ipsum quod incipit velle, et statim, quasi pridem praeceperit, non moratur marinum obse- quium." (Apuleius, Metamorphoses, book 4 16:26)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 16:26)

• Dein velut numine summo fatales contorquente manubias, ventosque ab ipsis excitante cardinibus, furentium incubuit procellarum, cuius impetu pulsorum auditus est montium gemitus, et elisi litoris fragor, haecque secuti typhones atque presteres, cum horrifico tremore terrarum, civitatem et suburbana funditus everterunt. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 7 3:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 3:1)

• qui rubri vada litoris (Seneca, Thyestes 380:1)

  (세네카, 380:1)

유의어 사전

1. Ripa (ῥιπή, ἐρείπω,) is the bank of a river, like ὄχθη; whereas litus, ora, acta, the shores of the sea. Mela. lii. 9. Oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit; vasta omnia vastis præcisa montibus ripæ potius sunt quam litora: and iii. 3, 4. i. 2, 2. Vitruv. ii. 9, 14. Circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici. Colum. i. 5. Ovid, Met. i. 42. 2. Litus denotes the shore only as the line which separates the land from the sea, as the strand, like ἠϊών and ῥηγμίν; whereas ora and acta, as the space and tract of land that borders on the sea, as the coast, like ἀκτή and αἰγιαλός; ora (ὤα, οὖρος,) only in geographical reference to the adjacent land, in opp. to the inland country; but acta (ἀκτή) with the accessory notion of being distinguishable by the senses, inasmuch as the coast affords striking views and a pleasant residence. Liv. xxiv. 8. Classem paravimus ut Africæ oram popularemur, ut tuta nobis Italiæ litora essent. Plin. Ep. v. 6, 2. Gravis et pestilens ora Tuscorum, quæ per litus extenditur. Hence litoris ora, that is, ora per litus extensa, Virg. G. ii. 44. Tac. Ann. ii. 78. Appul. Met. iv. p. 92. Avian. Fab. xx. 10.—And Prudent. adv. Symm. iv. 136. Invenit expositum secreti in litoris acta. Cic. Fam. ix. 6. Ea tractes quorum et usus et delectatio est omnibus illis actis et voluptatibus anteponenda. Acta is a foreign word of Greek extraction, which Tacitus (Hist. iii. 76.) expresses by the circumlocution amœna litorum. (iii. 207.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein