뜻

1. 해안, 바닷가

1. beach, shore

예문

• quin ergo dicitis me eadem opera pretio impenso per plurimos piscatoris quaesisse de litore conchulam striatam testam habentem, calculum teretem, praeterea cancrorum furcas, echinorum caliculos, lolliginum ligulas, postremo assulas, festucas, resticulas et ostracoderma Pergami uermiculata, denique muscum et algam, cetera maris eiectamenta, quae ubique litorum uentis expelluntur, salo expuuntur, tempestate reciprocantur, tranquillo deseruntur? (Apuleius, Apologia 33:3)

  (아풀레이우스, 변명 33:3)

• Neque hi amaverunt quod sunt ipsi genus, sed pueros forma liberali in naviculis forte aut in vadis litorum conspectos miris et humanis modis arserunt. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VIII 4:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:1)

• At ista eodem stant loco stabuntque, paulum dumtaxat ultra aut citra mota, ut fluctus, quos aestus accedens longius extulit, recedens interiore litorum vestigio tenuit. (Seneca, De Beneficiis, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 64:4)

  (세네카, 행복론, 64:4)

• Atque ut litorum sic et fretorum differentias nosse oportet, ne nos alienigenae pisces decipiant. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 16 9:1)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 16장 9:1)

• simul Domitium impositum triremi vitare litorum oram praeterque insulas lato mari pergere in Syriam iubet. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER II, chapter 78 78:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 78장 78:3)

유의어 사전

1. Ripa (ῥιπή, ἐρείπω,) is the bank of a river, like ὄχθη; whereas litus, ora, acta, the shores of the sea. Mela. lii. 9. Oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit; vasta omnia vastis præcisa montibus ripæ potius sunt quam litora: and iii. 3, 4. i. 2, 2. Vitruv. ii. 9, 14. Circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici. Colum. i. 5. Ovid, Met. i. 42. 2. Litus denotes the shore only as the line which separates the land from the sea, as the strand, like ἠϊών and ῥηγμίν; whereas ora and acta, as the space and tract of land that borders on the sea, as the coast, like ἀκτή and αἰγιαλός; ora (ὤα, οὖρος,) only in geographical reference to the adjacent land, in opp. to the inland country; but acta (ἀκτή) with the accessory notion of being distinguishable by the senses, inasmuch as the coast affords striking views and a pleasant residence. Liv. xxiv. 8. Classem paravimus ut Africæ oram popularemur, ut tuta nobis Italiæ litora essent. Plin. Ep. v. 6, 2. Gravis et pestilens ora Tuscorum, quæ per litus extenditur. Hence litoris ora, that is, ora per litus extensa, Virg. G. ii. 44. Tac. Ann. ii. 78. Appul. Met. iv. p. 92. Avian. Fab. xx. 10.—And Prudent. adv. Symm. iv. 136. Invenit expositum secreti in litoris acta. Cic. Fam. ix. 6. Ea tractes quorum et usus et delectatio est omnibus illis actis et voluptatibus anteponenda. Acta is a foreign word of Greek extraction, which Tacitus (Hist. iii. 76.) expresses by the circumlocution amœna litorum. (iii. 207.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein