뜻

1. 거룩한, 성스러운
2. 저주 받은, 제물이 될
3. 신의, 천상의

1. Sacred, holy, dedicated to a divinity, consecrated, hallowed (translating Greek ἱερός).
2. Devoted to a divinity for sacrifice, fated to destruction, forfeited, accursed.
3. Divine, celestial.
4. (only poetic and in post-Augustan (Silver Age Latin) prose) Execrable, detestable, horrible, infamous; criminal, impious, wicked, abominable, cursed.

예문

• In omni vero sacro igni neque lenibus et glutinosis cibis, neque salsis et acribus utendum est, sed iis, quae inter utrunque sunt, qualis est panis sine fermento, piscis, haedus, aves, exceptoque apro omnis fere venatio. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber V, chapter 28 29:109)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 28장 29:109)

• In omni uero sacro igni neque lenibus et glutinosis [cibis], neque salsis et acribus utendum est, sed is, quae inter utrunque sunt, qualis est panis sine fermento, piscis, haedus, aues, exceptoque apro omnis fere uenatio. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 5, chapter 28 19:1)

  (켈수스, 의학에 관하여, 5권, 28장 19:1)

• Est enim Apis bos diversis genitalium notarum figuris expressus, maximeque omnium corniculantis lunae specie latere dextro insignis, qui cum post vivendi spatium praestitutum, sacro fonte immersus e vita abierit (nec enim ultra eum trahere licet aetatem, quam secreta librorum praescribit auctoritas mysticorum), necatur choragio pari, bos femina, quae ei inventa cum notis certis offertur, quo perempto alter cum publico quaeritur luctu, et si omnibus signis consummatus reperiri potuerit, ducitur Memphim, urbem praesentia frequenti numinis Aesculapii claram. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 14 7:5)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 14장 7:5)

• ego non de nihilo postulo ut nomines, quinam testes huic piaculari sacro adfuerint, cum ego ruentem Thallum impellerem. (Apuleius, Apologia 43:20)

  (아풀레이우스, 변명 43:20)

• aut ego subiectum dicerem aut remedio acceptum aut sacro traditum aut somnio imperatum; (Apuleius, Apologia 52:3)

  (아풀레이우스, 변명 52:3)

유의어 사전

Sacer (ἄγος) denotes that which is sacred, inasmuch as it belongs to the gods, in opp. to profanus, like ἱερός; whereas sanctus (from ἁγνός) inasmuch as it is under the protection of the gods, and, being guarded from profanation, is, in consequence, pure and spotless, in opp. to pollutus, like ὅσιος. Hence sanctus homo is a pure, pious man; sacer, one accursed, devoted to the gods as an expiatory sacrifice. In the same manner sancire means to place under the immediate protection of the gods, as laws and compacts, for example; whereas sacrare means to dedicate to the gods, as temples and altars, for example. (iii. 198.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein