고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: diūtinus, diūtina, diūtinum
남성 | 여성 | 중성 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | diūtinus 영속적인 (이)가 | diūtinī 영속적인 (이)들이 | diūtina 영속적인 (이)가 | diūtinae 영속적인 (이)들이 | diūtinum 영속적인 (것)가 | diūtina 영속적인 (것)들이 |
속격 | diūtinī 영속적인 (이)의 | diūtinōrum 영속적인 (이)들의 | diūtinae 영속적인 (이)의 | diūtinārum 영속적인 (이)들의 | diūtinī 영속적인 (것)의 | diūtinōrum 영속적인 (것)들의 |
여격 | diūtinō 영속적인 (이)에게 | diūtinīs 영속적인 (이)들에게 | diūtinae 영속적인 (이)에게 | diūtinīs 영속적인 (이)들에게 | diūtinō 영속적인 (것)에게 | diūtinīs 영속적인 (것)들에게 |
대격 | diūtinum 영속적인 (이)를 | diūtinōs 영속적인 (이)들을 | diūtinam 영속적인 (이)를 | diūtinās 영속적인 (이)들을 | diūtinum 영속적인 (것)를 | diūtina 영속적인 (것)들을 |
탈격 | diūtinō 영속적인 (이)로 | diūtinīs 영속적인 (이)들로 | diūtinā 영속적인 (이)로 | diūtinīs 영속적인 (이)들로 | diūtinō 영속적인 (것)로 | diūtinīs 영속적인 (것)들로 |
호격 | diūtine 영속적인 (이)야 | diūtinī 영속적인 (이)들아 | diūtina 영속적인 (이)야 | diūtinae 영속적인 (이)들아 | diūtinum 영속적인 (것)야 | diūtina 영속적인 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | diūtinus 영속적인 (이)가 | diūtinior 더 영속적인 (이)가 | diūtinissimus 가장 영속적인 (이)가 |
부사 | diūtinē 영속적이게 | diūtinius 더 영속적이게 | diūtinissimē 가장 영속적이게 |
제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.
"mortuae bestiae ipsa vivens ventrem habitabit, tum factore nimio nares excruciante aestu et inediae diutinae letali fame tabescet, nec suis saltem liberis manibus mortem sibi fabricare poterit." (Apuleius, Metamorphoses, book 6 9:12)
(아풀레이우스, 변신, 6권 9:12)
Romae dilectus habetur totaque Italia, si hic dilectus appellandus est, cum ultro se offerunt omnes tantus ardor animos hominum occupavit desiderio libertatis odioque diutinae servitutis. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER VNDECIMVS: AD M. BRVTVM ET CETEROS, letter 8 2:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 2:1)
Haecine erant itiones crebrae, et mansiones diutinae Lemni? (P. Terentius Afer, Phormio, act 5, scene 8 8:87)
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, , 8:87)
itaque et muri reficiebantur propugnaculisque armabantur, et pro se quisque quae diutinae obsidionis tolerandae sunt ex agris convehebat. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXX 100:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 100:1)
Regresso itaque Tankrado cum caeteris principibus supra centum et quadraginta millia virorum peregrinorum, qui Jerusalem hoc anno adorare convenerant, taedio diutinae morae affecti, navigio nunc velis et remis aptato, rege vero salutato, alto mari invecti sunt ut ad terram nativitatis suae redirent, aequore ab omni fervore et turbine ventorum sedato. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 36:1)
(, , 36:1)
1. Pridem (πρὶν δή) denotes a point of time, as long before; diu and dudum, a space of time as long since; diu denotes many days, months, years ago; dudum (δαρόν?) several minutes or hours since. Jam pridem mortuus est means, he died long ago, as an aorist; jam diu mortuus est, he has already long been in his grave as a perfect. Cic. Cat. i. 1. Ad mortem te duci jam pridem oportebat; in te conferri pestem illam quam tu in nos omnes jamdiu machinaris. Tac. Ann. xv. 64. Seneca Annæum diu sibi amicitiæ fide et arte medicinæ probatum orat, proviram pridem venenum promeret. 2. Diutunus denotes long duration indifferently, as something long in a general sense, or with praise, as something lasting and possessing durability, in opp. to that which quickly passes away, like χρόνιος; whereas diutinus, with blame, something protracted and wearisome, like αἰανός. Cic. Senect. 19. Nihil mihi diuturnum videtur, in quo est aliquid extremum: comp. with Fam. xi. 8: Libertatis desiderio et odio diutinæ servitutis.
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0018%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용