고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태분석: intermortu(어간) + us(어미)
기본형: intermorior, intermorī, intermortuus sum
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | intermoriar (나는) 몰래 죽자 |
intermoriāris, intermoriāre (너는) 몰래 죽자 |
intermoriātur (그는) 몰래 죽자 |
복수 | intermoriāmur (우리는) 몰래 죽자 |
intermoriāminī (너희는) 몰래 죽자 |
intermoriantur (그들은) 몰래 죽자 |
|
과거 | 단수 | intermorerer (나는) 몰래 죽고 있었다 |
intermorerēris, intermorerēre (너는) 몰래 죽고 있었다 |
intermorerētur (그는) 몰래 죽고 있었다 |
복수 | intermorerēmur (우리는) 몰래 죽고 있었다 |
intermorerēminī (너희는) 몰래 죽고 있었다 |
intermorerentur (그들은) 몰래 죽고 있었다 |
|
완료 | 단수 | intermortuus sim (나는) 몰래 죽었다 |
intermortuus sīs (너는) 몰래 죽었다 |
intermortuus sit (그는) 몰래 죽었다 |
복수 | intermortuī sīmus (우리는) 몰래 죽었다 |
intermortuī sītis (너희는) 몰래 죽었다 |
intermortuī sint (그들은) 몰래 죽었다 |
|
과거완료 | 단수 | intermortuus essem (나는) 몰래 죽었었다 |
intermortuus essēs (너는) 몰래 죽었었다 |
intermortuus esset (그는) 몰래 죽었었다 |
복수 | intermortuī essēmus (우리는) 몰래 죽었었다 |
intermortuī essētis (너희는) 몰래 죽었었다 |
intermortuī essent (그들은) 몰래 죽었었다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | intermorere (너는) 몰래 죽어라 |
||
복수 | intermoriminī (너희는) 몰래 죽어라 |
|||
미래 | 단수 | intermoretor (네가) 몰래 죽게 해라 |
intermoritor (그가) 몰래 죽게 해라 |
|
복수 | intermoriuntor (그들이) 몰래 죽게 해라 |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | intermorī 몰래 죽음 |
intermortuus esse 몰래 죽었음 |
intermortuūrus esse 몰래 죽겠음 |
수동태 | intermortuum īrī 몰래 죽히겠음 |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | intermoriēns 몰래 죽는 |
intermortuus 몰래 죽은 |
intermortuūrus 몰래 죽을 |
수동태 | intermoriendus 몰래 죽힐 |
대격 | 탈격 | |
---|---|---|
형태 | intermortuum 몰래 죽기 위해 |
intermortuū 몰래 죽기에 |
postremo, cum Boeotos ad societatem vestram hortaretur, in ipsa contione intermortuus haud multo post exspiravit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVII 612:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 612:1)
Postquam deinde etiam Galbam et Hispanias desciuisse cognouit, conlapsus animoque male facto diu sine uoce et prope intermortuus iacuit, utque resipiit, ueste discissa, capite conuerberato, actum de se pronuntiauit consolantique nutriculae et aliis quoque iam principibus similia accidisse memoranti, se uero praeter ceteros inaudita et incognita pati respondit, qui summum imperium uiuus amitteret. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Nero, chapter 42 1:1)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 42장 1:1)
Vocem enim quasi parturientis audivi, angustias ut puerperae; vox filiae Sion intermorientis expandentisque manus suas: " Vae mihi, quia defecit anima mea propter interfectores! ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 4 4:31)
나는 몸 푸는 여인이 내는 듯한 소리를, 첫아기를 낳는 여인처럼 괴로워하는 소리를 들었다. 손을 뻗쳐 들고 헐떡이는 딸 시온의 소리를 들었다. "불행하여라, 이 내 목숨! 살인자들 앞에서 내 힘이 다해 가는구나." (불가타 성경, 예레미야서, 4장 4:31)
ita plerique omnes iam sunt intermortui. (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 1, scene 1 1:4)
(티투스 마키우스 플라우투스, , , 1:4)
multique etiam ex profluvio sanguinis intermorientes ante ullam curationem vino reficiendi sunt, quod alioqui inimicissimum vulneri est. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber V, chapter 26 27:218)
(켈수스, 의학에 관하여, , 26장 27:218)
1. Mors and letum denote a natural death; mors (μόρος) the usual expression in a merely physical sense, as the way to corruption, like θάνατος; letum (from λαχεῖν, λάχεσις,) the select and solemn expression, as the lot of death, like οἶτος; whereas nex (from νεκρός) a violent death, as the passive of cædes. 2. Mors, letum, nex, are proper, whereas obitus and interitus only softer, expressions. Obitus, decease, denotes, like exitus, a natural death; whereas interitus, together with perire, usually denotes, like exitium, a violent death. Plin. Ep. iii. 7. Silius ultimus ex Neronianis consularibus obiit, quo consule Nero periit. Plaut. Epid. iii. 4, 56. Malo cruciatu pereas, atque obeas cito. 3. Perire represents death as destruction and corruption; interire as a vanishing, so that the former applies more to the body, the latter to the soul. Plaut. Capt. iii. 5, 32. Qui per virtutem periit, at non interit; that is, he who dies a noble death, though his body perishes, still lives in name and posthumous renown. Further, perire denotes a sudden and violent death, particularly by self-murder; interire, a gradual and painful, but, it may be, also a peaceful, death. Tac. Ann. xv. 44. Et pereuntibus Christianis addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent. Serv. ap. Cic. Fam. iv. 5. Si quis nostrum interiit, aut occisus est. 4. Obire mortem denotes to die, as a physical event, by which one ends all suffering; whereas oppetere mortem denotes to die, as a moral act, in as far as a man, if he does not seek death, at any rate awaits it with firmness and contempt of it. 5. Demori denotes to die off, as one belonging to a society, and thereby to occasion a vacancy; intermori, to be apparently dying, to be sick of a lingering disease, like ἐκθανεῖν; emori, to die entirely, in opp. to a mere semblance of life in misfortune, slavery, and disgrace, like πανδίκωσ θανεῖν. Cic. Pis. 7. Ut emori potius quam servire præstaret. (iii. 182.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0002%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용