뜻

1. 혼란시키다, 어지럽히다, 방해하다, 동요시키다, 선동하다
2. 방해하다, 막다, 예방하다, 저해하다, 혼란시키다, 어지럽히다
3. 성가시게 하다, 괴롭히다, 부담 지우다
4. 간청하다, 신청하다, 유도하다
5. 말하다, 말을 걸다, 간청하다, 연설하다

1. I interrupt by speaking, disrupt, disturb, interject.
2. I hinder, obstruct, impede, disturb, molest.
3. I annoy, importune.
4. I try to seduce a female, solicit.
5. I address, speak to, accost.
6. I demand payment of, dun.

예문

• Ampium conatum esse pecunias tollere Epheso ex fano Dianae eiusque rei causa senatores omnes ex provincia evocasse, ut his testibus in summa pecuniae uteretur, sed interpellatum adventu Caesaris profugisse. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 105:2)

  (카이사르, 내란기, 3권 105:2)

• Horum odium confirmabant non nulli familiares eius qui, cum in illa societate versarentur rapinarum, nihilo minus oderant eum cuius nomine peccabant, sibique quod rapuerant acceptum referebant, quod interciderat aut erat interpellatum Cassio assignabant. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 50:2)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 50:2)

• alium interpellatum ab aduersariis de propria lite negantemque cognitionis rem sed ordinari iuris esse, agere causam confestim apud se coegit, proprio negotio documentum daturum, quam aequus iudex in alieno negotio futurus esset. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Claudius, chapter 15 1:3)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 15장 1:3)

• Magno malo ulla voce interpellatum silentium luitur. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 47 3:2)

  (세네카, , , 3:2)

• nisi hoc dubium alicui est, bellandum Romanis cum Perseo esse et, quod vivo Philippo expectatum, morte eius interpellatum est, id post mortem Philippi futurum. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLI 270:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 270:2)