뜻

1. 논박하다, 몰아내다
2. 입증하다, 보여주다
3. 판결을 내리다, 비난하다

1. I refute
2. I demonstrate
3. I convict

예문

• Denique ut alia dimittantur argumenta, ipsa suasoria insolentiam eius coarguit; (Seneca, Suasoriae, chapter 1 5:7)

  (세네카, , 5:7)

• Cetera non dissimulanda erunt agrorum cultori praecepta rusticationis, quae cum plurima tradiderint Poeni ex Africa scriptores, multa tamen ab his falso prodita coarguunt nostri coloni, sicut Tremelius, qui querens id ipsum tamen excusat, quod Italiae et Africae solum caelumque diversae naturae nequeat eosdem proventus habere. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 1, chapter 1 6:1)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 1장 6:1)

• sed neque reum prohibeo quo minus cuncta proferat, quibus innocentia eius sublevari aut, si qua fuit iniquitas Germanici, coargui possit, vosque oro ne, quia dolori meo causa conexa est, obiecta crimina pro adprobatis accipiatis. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER III, chapter 12 12:9)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 12장 12:9)

• Nero trepidus et interficiendae matris avidus non prius differri potuit quam Burrus necem eius promitteret, si facinoris coargueretur: (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 20 20:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 20장 20:6)

• Cotinos Gallica, Osos Pannonica lingua coarguit non esse Germanos, et quod tributa patiuntur. (Cornelius Tacitus, de Origine et Situ Germanorum Liber, chapter 43 1:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 43장 1:3)