뜻

1. 받을 자격이 있다, 제출하다, 내다, 따르다, 강요하다, 복종하다, 일치하다, 응하다
2. 빠지다, 탐닉하다

1. (with dative) I accommodate myself to the will of another person; comply with, yield to, gratify, oblige, humor, submit.
2. I yield to, devote myself to, give myself up to or indulge in something.
3. (of inanimate things) I am yielding, pliant or ductile.

예문

• Sed temperet vires clementia, quoniam terribilior debet esse quam saevior, ut et obsequantur eius imperiis et diutius perennent boves, non confecti vexatione simul operum verberumque. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 1, chapter 9 2:2)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 9장 2:2)

• An ut nobis obsequantur? (Tertullian, Apologeticum, chapter 23 8:2)

  (테르툴리아누스, , 23장 8:2)

• Credo quidem et est verum bonos omnes ob hoc a Deo in hac vita disponi, ut vestris et aliarum dominarum voluntatibus obsequantur, et lucidissima videtur mihi ratione constare quod homines nil esse possunt nilque de bonitatis valent fonte praelibare, nisi dominarum hoc fecerint suadela commoti. (Andreas Capellanus, DE AMORE, LIBER PRIMUS, Capitulum VI: Qualiter amor acquiratur et quot modis, H. Loquitur nobilior nobiliori 2:1)

  (안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 2:1)

• Numquid et vobis obsequentes faciemus omne malum grande hoc, ut praevaricemur in Deo nostro et ducamus uxores peregrinas? ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Nehemiae, 13 13:27)

  그런데 우리도 당신네 말을 듣고, 이민족 여자들과 혼인하여 이렇게 큰 악을 저지르며 우리 하느님을 배신하라는 말이오?” (불가타 성경, 느헤미야기, 13장 13:27)

• et ipsi iudicaverunt exterminare omnem carnem eorum, qui non sunt obsecuti verbo oris eius. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudith, 2 2:3)

  그래서 그들은 그가 내린 명령을 따르지 않는 자는 누구든지 처형하기로 결정하였다. (불가타 성경, 유딧기, 2장 2:3)

유의어 사전

Parere, obedire and dicto audientem esse, denote obedience as an obligation, and a state of duty and subjection; parere, in a lower relation, as that of a servant to his master, a subject to his sovereign, in opp. to imperare, Cic. Fam. ix. 25; obedire, obœdire, in a freer relation, as that of an inferior to his superior, of a citizen to the law and magistrate; dicto audientem esse, in a relation of the greatest subordination, as that of a soldier to his general, as to obey orders; whereas obsequi, obsecundare, obtemperare, and morigerari, as an act of free will. The obsequens and obsecundans obey from love and complaisance, showing their readiness to obey; the morigerans and obtemperans, from persuasion, esteem, or fear, evincing their conformity to another’s will. Hirt. B. Afr. 51. Jubæ barbaro potius obedientem fuisse quam nuntio Scipionis obtemperasse. Cic. Cæc. 18. Man. 16. Tac. H. ii. 14. Parata non arma modo sed obsequium et parendi amor; that is, readiness to obey, from respect and love to the general, and from taking a pleasure in obedience, from a feeling that without order and subordination their cause could not be upheld. Cic. Orat. 71. Dum tibi roganti voluerim obsequi; comp. with Fam. ix. 25. Obtemperare cogito præceptis tuis. (v. 271.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein