뜻

1. 연합하다, 참여하다, 연결하다, 결합하다, 잇다
2. 사귀다, 연합하다
3. 연결하다, 연합하다

1. I bind or tie together, unite, join, couple.
2. (middle voice) I associate with.
3. I connect.

예문

• Ut ususcapio copulate recto vocabuli casu dicitur, ita pignoriscapio coniuncte eadem vocabuli forma dictum esse. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, X 1:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 1:1)

• Sed Marci Tullii aetas ac supra eam non, opinor, ita dixerunt, diequinte enim et diequinti pro adverbio copulate dictum est, secunda in eo syllaba correpta. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, XXIV 2:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:2)

• si vero copulate permixteque dictum intellegas, ut 'subruptum erit' non duo, sed unum verbum sit idque unitum patiendi declinatione sit, Tum hoc verbo non minus praeteritum tempus ostenditur quam futurum. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Septimus Decimus, VII 9:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 9:3)

• Sed nec die crastini a doctissimo viro sine veterum auctoritate prolatum est, quibus mos erat modo diequinti modo diequinte pro adverbio copulate dicere: (Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 20:1)

  (, , 20:1)

• Concepit tertio et genuit alium filium dixitque: " Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus, eo quod pepererim ei tres filios "; et idcirco appellavit nomen eius Levi. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 29 29:34)

  그는 또 임신하여 아들을 낳고, “내가 이렇게 아들을 셋이나 낳아 주었으니, 이제는 남편이 나에게 매이겠지.” 하고 말하였다. 그리하여 그 이름을 레위라 하였다. (불가타 성경, 창세기, 29장 29:34)