뜻

1. 성취하다, 수행하다, 이루다, 마치다, 완료하다, 완성하다
2. 영향을 미치다, 유발시키다 (넓은 의미로)

1. I achieve, execute, carry out, accomplish, perform, despatch, finish, complete; establish; perfect.
2. (by extension) I bring about, cause, effect.

예문

• Factum est autem cum perfecisset Salomon aedificium domus Domini et aedificium regis et omne, quod optaverat et voluerat facere, (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Regum, 9 9:1)

  솔로몬이 주님의 집과 왕궁과 그 밖에 자기가 지으려고 계획한 모든 것을 마친 다음이었다. (불가타 성경, 열왕기 상권, 9장 9:1)

• cum autem summa diligentia perfecisset, non putavit id satis esse, nisi propagationibus inseminando curaret augendam. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SEPTIMUS, chapter preface 1:8)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 머리말 1:8)

• ille hac religione non modo non est deterritus, sed ad maturandum concitatus est, verens ne prius consilium aperiretur suum, quam cogitata perfecisset. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 8 5:2)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 8장 5:2)

• cetera quae munienda erant cum perfecisset, naves etiam in portu, velut 'maritimam quoque ostentans obsidionem, instruxit; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXVI 616:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 616:1)

• Si quis rem suscipiat simulque perficiat quae prius intenta fuerat, at tentata quidem sed deserta, aut ad exitum forsan perducta sed minus commode et feliciter, is honorem adipiscetur maiorem quam si quid perfecisset gravioris sane difficultatis et momenti, sed in quo alterius tantum vestigia et non ultra premeret. (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LIII. [ = English LV] DE HONORE ET EXISTIMATIONE 1:7)

  (, , 1:7)

유의어 사전

Finire and terminare denote the mere ending of anything, without regard to how far the object of the undertaking is advanced; finire (φθίνειν?) to end, in opp. to incipere, Cic. Orat. iii. 59; but terminare, to make an end, in opp. to continuare; whereas consummare, absolvere, and perficere denote the completion of a work; consummare, as the most general term in opp. to doing a thing by halves; absolvere refers to a duty fulfilled, and a difficult work which is now done, and leaves the workman free, in opp. to inchoare; perficere refers to an end attained, and a self-chosen task, which is now done, and may be called complete, in opp. to conari. Cic. Orat. 29, 30. Verr. i. 27. Absolutus also has an extensive signification, and refers to the completeness of the work, like ἐντελής; perfectus, an intensive signification, and refers to the excellence of the work, like τέλεῖος. (iv. 366.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein