뜻

1. 미리 장악하다, 사전에 취하다
2. 기대하다
3. 명하다, 지시하다, 명령하다
4. 가르치다, 조언하다

1. I take or seize beforehand, in advance.
2. I anticipate.
3. I enjoin, direct, order, command.
4. I teach, instruct, advise, inform.

예문

• Si quis autem in huiusmodi febre leviter tussit, is neque vehementi siti conflictatur, neque bibere aquam frigidam debet, sed eo modo curandus est, quo in ceteris febribus praecipitur. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber III, chapter 7 7:32)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 7장 7:32)

• Si quis autem in huiusmodi febre leuiter tussit, is neque uehementi siti conflictatur, neque bibere aquam frigidam debet, sed eo modo curandus est, quo in ceteris febribus praecipitur. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 3, chapter 7 7:2)

  (켈수스, 의학에 관하여, 3권, 7장 7:2)

• Quippe recte et utiliter in disciplinis rhetorum praecipitur, iudices de capite alieno deque causa ad sese non pertinenti cognituros, ex qua praeter officium iudicandi nihil ad eos vel periculi vel emolumenti redundaturum est, conciliandos esse ac propitiandos placabiliter et leniter existimationi salutique eius qui apud eos accusatus est. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 20:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 20:1)

• sedeo modo curandus est, quo in ceteris febribus praecipitur. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 3, VII Quomodo pestilentes febres curari debeant. 9:6)

  (켈수스, 의학에 관하여, 3권, 9:6)

• iam vero longa principiorum praeparatio et narrationis alte repetita series et multarum divisionum ostentatio et mille argumentorum gradus, et quidquid aliud aridissimis Hermagorae et Apollodori libris praecipitur, in honore erat; (Cornelius Tacitus, Dialogus de Oratoribus, chapter 19 3:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 대화, 19장 3:1)

유의어 사전

Jubere (from ἰότης) means to bid, merely in consequence of one’s own wish and will, in opp. to vetare, like κελεύειν; imperare, to command, by virtue of a military supreme authority, like ἄρχειν; præcipere to enjoin, by virtue of an authority as a teacher, etc., something like ἐντέλλεσθαι; mandare (from μήδομαι) to charge, in consequence of thorough confidence in a person, like ἐφίεσθαι.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein