라틴어-한국어 사전 검색

affirmō

1변화 동사; 상위2000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: affirmō, affirmāre, affirmāvī, affirmātum

  1. ~을 고정된 것, 굳건한 것으로 표현하다; 확언하다, 유지하다
  2. 강화하다, 확정하다, 확증하다
  3. 명백하게 하다, 확실히 하다
  1. I present (something) as fixed, firm, or true; affirm, assert, maintain.
  2. I strengthen, confirm, corroborate.
  3. (figurative) I make clear

활용 정보

1변화

직설법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 affirmō

(나는) ~을 고정된 것는다

affirmās

(너는) ~을 고정된 것는다

affirmat

(그는) ~을 고정된 것는다

복수 affirmāmus

(우리는) ~을 고정된 것는다

affirmātis

(너희는) ~을 고정된 것는다

affirmant

(그들은) ~을 고정된 것는다

과거단수 affirmābam

(나는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmābās

(너는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmābat

(그는) ~을 고정된 것고 있었다

복수 affirmābāmus

(우리는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmābātis

(너희는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmābant

(그들은) ~을 고정된 것고 있었다

미래단수 affirmābō

(나는) ~을 고정된 것겠다

affirmābis

(너는) ~을 고정된 것겠다

affirmābit

(그는) ~을 고정된 것겠다

복수 affirmābimus

(우리는) ~을 고정된 것겠다

affirmābitis

(너희는) ~을 고정된 것겠다

affirmābunt

(그들은) ~을 고정된 것겠다

완료단수 affirmāvī

(나는) ~을 고정된 거었다

affirmāvistī

(너는) ~을 고정된 거었다

affirmāvit

(그는) ~을 고정된 거었다

복수 affirmāvimus

(우리는) ~을 고정된 거었다

affirmāvistis

(너희는) ~을 고정된 거었다

affirmāvērunt, affirmāvēre

(그들은) ~을 고정된 거었다

과거완료단수 affirmāveram

(나는) ~을 고정된 거었었다

affirmāverās

(너는) ~을 고정된 거었었다

affirmāverat

(그는) ~을 고정된 거었었다

복수 affirmāverāmus

(우리는) ~을 고정된 거었었다

affirmāverātis

(너희는) ~을 고정된 거었었다

affirmāverant

(그들은) ~을 고정된 거었었다

미래완료단수 affirmāverō

(나는) ~을 고정된 거었겠다

affirmāveris

(너는) ~을 고정된 거었겠다

affirmāverit

(그는) ~을 고정된 거었겠다

복수 affirmāverimus

(우리는) ~을 고정된 거었겠다

affirmāveritis

(너희는) ~을 고정된 거었겠다

affirmāverint

(그들은) ~을 고정된 거었겠다

직설법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 affirmor

(나는) ~을 고정된 거어진다

affirmāris, affirmāre

(너는) ~을 고정된 거어진다

affirmātur

(그는) ~을 고정된 거어진다

복수 affirmāmur

(우리는) ~을 고정된 거어진다

affirmāminī

(너희는) ~을 고정된 거어진다

affirmantur

(그들은) ~을 고정된 거어진다

과거단수 affirmābar

(나는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmābāris, affirmābāre

(너는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmābātur

(그는) ~을 고정된 거어지고 있었다

복수 affirmābāmur

(우리는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmābāminī

(너희는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmābantur

(그들은) ~을 고정된 거어지고 있었다

미래단수 affirmābor

(나는) ~을 고정된 거어지겠다

affirmāberis, affirmābere

(너는) ~을 고정된 거어지겠다

affirmābitur

(그는) ~을 고정된 거어지겠다

복수 affirmābimur

(우리는) ~을 고정된 거어지겠다

affirmābiminī

(너희는) ~을 고정된 거어지겠다

affirmābuntur

(그들은) ~을 고정된 거어지겠다

완료단수 affirmātus sum

(나는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātus es

(너는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātus est

(그는) ~을 고정된 거어졌다

복수 affirmātī sumus

(우리는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātī estis

(너희는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātī sunt

(그들은) ~을 고정된 거어졌다

과거완료단수 affirmātus eram

(나는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātus erās

(너는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātus erat

(그는) ~을 고정된 거어졌었다

복수 affirmātī erāmus

(우리는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātī erātis

(너희는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātī erant

(그들은) ~을 고정된 거어졌었다

미래완료단수 affirmātus erō

(나는) ~을 고정된 거어졌겠다

affirmātus eris

(너는) ~을 고정된 거어졌겠다

affirmātus erit

(그는) ~을 고정된 거어졌겠다

복수 affirmātī erimus

(우리는) ~을 고정된 거어졌겠다

affirmātī eritis

(너희는) ~을 고정된 거어졌겠다

affirmātī erunt

(그들은) ~을 고정된 거어졌겠다

접속법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 affirmem

(나는) ~을 고정된 것자

affirmēs

(너는) ~을 고정된 것자

affirmet

(그는) ~을 고정된 것자

복수 affirmēmus

(우리는) ~을 고정된 것자

affirmētis

(너희는) ~을 고정된 것자

affirment

(그들은) ~을 고정된 것자

과거단수 affirmārem

(나는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmārēs

(너는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmāret

(그는) ~을 고정된 것고 있었다

복수 affirmārēmus

(우리는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmārētis

(너희는) ~을 고정된 것고 있었다

affirmārent

(그들은) ~을 고정된 것고 있었다

완료단수 affirmāverim

(나는) ~을 고정된 거었다

affirmāverīs

(너는) ~을 고정된 거었다

affirmāverit

(그는) ~을 고정된 거었다

복수 affirmāverīmus

(우리는) ~을 고정된 거었다

affirmāverītis

(너희는) ~을 고정된 거었다

affirmāverint

(그들은) ~을 고정된 거었다

과거완료단수 affirmāvissem

(나는) ~을 고정된 거었었다

affirmāvissēs

(너는) ~을 고정된 거었었다

affirmāvisset

(그는) ~을 고정된 거었었다

복수 affirmāvissēmus

(우리는) ~을 고정된 거었었다

affirmāvissētis

(너희는) ~을 고정된 거었었다

affirmāvissent

(그들은) ~을 고정된 거었었다

접속법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 affirmer

(나는) ~을 고정된 거어지자

affirmēris, affirmēre

(너는) ~을 고정된 거어지자

affirmētur

(그는) ~을 고정된 거어지자

복수 affirmēmur

(우리는) ~을 고정된 거어지자

affirmēminī

(너희는) ~을 고정된 거어지자

affirmentur

(그들은) ~을 고정된 거어지자

과거단수 affirmārer

(나는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmārēris, affirmārēre

(너는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmārētur

(그는) ~을 고정된 거어지고 있었다

복수 affirmārēmur

(우리는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmārēminī

(너희는) ~을 고정된 거어지고 있었다

affirmārentur

(그들은) ~을 고정된 거어지고 있었다

완료단수 affirmātus sim

(나는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātus sīs

(너는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātus sit

(그는) ~을 고정된 거어졌다

복수 affirmātī sīmus

(우리는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātī sītis

(너희는) ~을 고정된 거어졌다

affirmātī sint

(그들은) ~을 고정된 거어졌다

과거완료단수 affirmātus essem

(나는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātus essēs

(너는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātus esset

(그는) ~을 고정된 거어졌었다

복수 affirmātī essēmus

(우리는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātī essētis

(너희는) ~을 고정된 거어졌었다

affirmātī essent

(그들은) ~을 고정된 거어졌었다

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 affirmā

(너는) ~을 고정된 거어라

복수 affirmāte

(너희는) ~을 고정된 거어라

미래단수 affirmātō

(네가) ~을 고정된 것게 해라

affirmātō

(그가) ~을 고정된 것게 해라

복수 affirmātōte

(너희가) ~을 고정된 것게 해라

affirmantō

(그들이) ~을 고정된 것게 해라

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 affirmāre

(너는) ~을 고정된 거어져라

복수 affirmāminī

(너희는) ~을 고정된 거어져라

미래단수 affirmātor

(네가) ~을 고정된 거어지게 해라

affirmātor

(그가) ~을 고정된 거어지게 해라

복수 affirmantor

(그들이) ~을 고정된 거어지게 해라

부정사

현재완료미래
능동태 affirmāre

~을 고정된 거음

affirmāvisse

~을 고정된 거었음

affirmātūrus esse

~을 고정된 것겠음

수동태 affirmārī

~을 고정된 거어짐

affirmātus esse

~을 고정된 거어졌음

affirmātum īrī

~을 고정된 거어지겠음

분사

현재완료미래
능동태 affirmāns

~을 고정된 것는

affirmātūrus

~을 고정된 거을

수동태 affirmātus

~을 고정된 거어진

affirmandus

~을 고정된 거어질

목적분사

대격탈격
형태 affirmātum

~을 고정된 것기 위해

affirmātū

~을 고정된 것기에

예문

  • Nonne Ezechias decipit vos, ut tradat morti in fame et siti affirmans quod Dominus Deus vester liberet vos de manu regis Assyriorum? (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Paralipomenon, 32 32:11)

    히즈키야가 ‘주 우리 하느님께서 우리를 아시리아 임금의 손아귀에서 구해 내실 것이다.’ 하면서, 너희를 잘못 이끌어 굶주리고 목말라 죽게 하려는 것이 아니냐? (불가타 성경, 역대기 하권, 32장 32:11)

  • Antiochus autem contemni se arbitratus, simul et exprobrantem dedignans vocem, cum adhuc adulescentior superesset, non solum verbis hortabatur, sed et cum iuramento affirmabat se divitem simul et beatum facturum, translatum a patriis legibus, et amicum habiturum et officia ei crediturum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 7 7:24)

    (불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장 7:24)

  • Et intervallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat dicens: " Vere et hic cum illo erat, nam et Galilaeus est! ". (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Lucam, 22 22:59)

    한 시간쯤 지났을 때에 또 다른 사람이, “이이도 갈릴래아 사람이니까 저 사람과 함께 있었던 게 틀림없소.” 하고 주장하였다. (불가타 성경, 루카 복음서, 22장 22:59)

  • Ipse ego, qui nullos me adfirmo scribere uersus,inuenior Parthis mendacior et prius ortosole uigil calamum et chartas et scrinia posco. (EPISTVLARVM LIBER SECVNDVS, I 1:45)

    (호라티우스의 두번째 편지, 1 1:45)

  • Nam puteis fossis aquam dulcem reperiri posse adfirmabat: (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 8:2)

    (카이사르, 알렉산드리아 전기 8:2)

유의어 사전

1. Dicere denotes to say, as conveying information, in reference to the hearer, in opp. to tacere, like the neutral word loqui. Cic. Rull. ii. 1. Ver. ii. 1, 71, 86. Plin. Ep. iv. 20. vii. 6, like λέγειν; but aio expresses an affirmation, with reference to the speaker, in opp. to nego. Cic. Off. iii. 23. Plaut. Rud. ii. 4, 14. Terent. Eun. ii. 2, 21, like φάναι. 2. Ait is in construction with an indirect form of speech, and therefore generally governs an infinitive; whereas inquit is in construction with a direct form of speech, and therefore admits an indicative, imperative, or conjunctive. 3. Aio denotes the simple affirmation of a proposition by merely expressing it, whereas asseverare, affirmare, contendere, denote an emphatic affirmation; asseverare is to affirm in earnest, in opp. to a jocular, or even light affirmation, jocari. Cic. Brut. 85; affirmare, to affirm as certain, in opp. to doubts and rumors, dubitare, Divin. ii. 3, 8; contendere, to affirm against contradiction, and to maintain one’s opinion, in opp. to yielding it up, or renouncing it. 4. Dicere (δεῖξαι) denotes to say, without any accessory notion, whereas loqui (λακεῖν), as a transitive verb, with the contemptuous accessory notion that that which is said is mere idle talk. Cic. Att. xiv. 4. Horribile est quæ loquantur, quæ minitentur. 5. Loqui denotes speaking in general; fabulari, a good-humored, or, at least, pleasant mode of speaking, to pass away the time, in which no heed is taken of the substance and import of what is said, like λαλεῖν; lastly, dicere, as a neuter verb, denotes a speech prepared according to the rules of art, a studied speech, particularly from the rostrum, like λέγειν. Liv. xlv. 39. Tu, centurio, miles, quid de imperatore Paulo senatus decreverit potius quam quid Sergio Galba fabuletur audi, et hoc dicere me potius quam illum audi; ille nihil præterquam loqui, et id ipsum maledice et maligne didicit. Cic. Brut. 58. Scipio sane mihi bene et loqui videtur et dicere. Orat. iii. 10. Neque enim conamur docere eum dicere qui loqui nesciat. Orat. 32. Muren. 34, 71. Suet. Cl. 4. Qui tam ἀσαφῶς loquatur, qui possit quum declamat σαφῶς dicere quæ dicenda sunt non video. 6. Fari (φάναι) denotes speaking, as the mechanical use of the organs of speech to articulate sounds and words, nearly in opp. to infantem esse; whereas loqui (λακεῖν), as the means of giving utterance to one’s thoughts, in opp. to tacere. And as fari may be sometimes limited to the utterance of single words, it easily combines with the image of an unusual, imposing, oracular brevity, as in the decrees of fate, fati; whereas loqui, as a usual mode of speaking, is applicable to excess in speaking, loquacitas. (iv. 1.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 강화하다

    • corrōborō (강화하다, 지지하다, 요새화하다)
  2. 명백하게 하다

    • deliquō (밝히다, 켕기다, 명백하게 하다)
    • serēnō (밝히다, 명백하게 하다, 확실히 하다)
    • acclārō (밝히다, 드러내다, 폭로하다)
    • illūstrō (설명하다, 밝히다, 말하다)

관련어

이형태

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0076%

SEARCH

MENU NAVIGATION