고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: affirmō, affirmāre, affirmāvī, affirmātum
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | affirmō (나는) ~을 고정된 것는다 |
affirmās (너는) ~을 고정된 것는다 |
affirmat (그는) ~을 고정된 것는다 |
복수 | affirmāmus (우리는) ~을 고정된 것는다 |
affirmātis (너희는) ~을 고정된 것는다 |
affirmant (그들은) ~을 고정된 것는다 |
|
과거 | 단수 | affirmābam (나는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmābās (너는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmābat (그는) ~을 고정된 것고 있었다 |
복수 | affirmābāmus (우리는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmābātis (너희는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmābant (그들은) ~을 고정된 것고 있었다 |
|
미래 | 단수 | affirmābō (나는) ~을 고정된 것겠다 |
affirmābis (너는) ~을 고정된 것겠다 |
affirmābit (그는) ~을 고정된 것겠다 |
복수 | affirmābimus (우리는) ~을 고정된 것겠다 |
affirmābitis (너희는) ~을 고정된 것겠다 |
affirmābunt (그들은) ~을 고정된 것겠다 |
|
완료 | 단수 | affirmāvī (나는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāvistī (너는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāvit (그는) ~을 고정된 거었다 |
복수 | affirmāvimus (우리는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāvistis (너희는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāvērunt, affirmāvēre (그들은) ~을 고정된 거었다 |
|
과거완료 | 단수 | affirmāveram (나는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāverās (너는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāverat (그는) ~을 고정된 거었었다 |
복수 | affirmāverāmus (우리는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāverātis (너희는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāverant (그들은) ~을 고정된 거었었다 |
|
미래완료 | 단수 | affirmāverō (나는) ~을 고정된 거었겠다 |
affirmāveris (너는) ~을 고정된 거었겠다 |
affirmāverit (그는) ~을 고정된 거었겠다 |
복수 | affirmāverimus (우리는) ~을 고정된 거었겠다 |
affirmāveritis (너희는) ~을 고정된 거었겠다 |
affirmāverint (그들은) ~을 고정된 거었겠다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | affirmor (나는) ~을 고정된 거어진다 |
affirmāris, affirmāre (너는) ~을 고정된 거어진다 |
affirmātur (그는) ~을 고정된 거어진다 |
복수 | affirmāmur (우리는) ~을 고정된 거어진다 |
affirmāminī (너희는) ~을 고정된 거어진다 |
affirmantur (그들은) ~을 고정된 거어진다 |
|
과거 | 단수 | affirmābar (나는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmābāris, affirmābāre (너는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmābātur (그는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
복수 | affirmābāmur (우리는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmābāminī (너희는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmābantur (그들은) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
|
미래 | 단수 | affirmābor (나는) ~을 고정된 거어지겠다 |
affirmāberis, affirmābere (너는) ~을 고정된 거어지겠다 |
affirmābitur (그는) ~을 고정된 거어지겠다 |
복수 | affirmābimur (우리는) ~을 고정된 거어지겠다 |
affirmābiminī (너희는) ~을 고정된 거어지겠다 |
affirmābuntur (그들은) ~을 고정된 거어지겠다 |
|
완료 | 단수 | affirmātus sum (나는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātus es (너는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātus est (그는) ~을 고정된 거어졌다 |
복수 | affirmātī sumus (우리는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātī estis (너희는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātī sunt (그들은) ~을 고정된 거어졌다 |
|
과거완료 | 단수 | affirmātus eram (나는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātus erās (너는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātus erat (그는) ~을 고정된 거어졌었다 |
복수 | affirmātī erāmus (우리는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātī erātis (너희는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātī erant (그들은) ~을 고정된 거어졌었다 |
|
미래완료 | 단수 | affirmātus erō (나는) ~을 고정된 거어졌겠다 |
affirmātus eris (너는) ~을 고정된 거어졌겠다 |
affirmātus erit (그는) ~을 고정된 거어졌겠다 |
복수 | affirmātī erimus (우리는) ~을 고정된 거어졌겠다 |
affirmātī eritis (너희는) ~을 고정된 거어졌겠다 |
affirmātī erunt (그들은) ~을 고정된 거어졌겠다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | affirmem (나는) ~을 고정된 것자 |
affirmēs (너는) ~을 고정된 것자 |
affirmet (그는) ~을 고정된 것자 |
복수 | affirmēmus (우리는) ~을 고정된 것자 |
affirmētis (너희는) ~을 고정된 것자 |
affirment (그들은) ~을 고정된 것자 |
|
과거 | 단수 | affirmārem (나는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmārēs (너는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmāret (그는) ~을 고정된 것고 있었다 |
복수 | affirmārēmus (우리는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmārētis (너희는) ~을 고정된 것고 있었다 |
affirmārent (그들은) ~을 고정된 것고 있었다 |
|
완료 | 단수 | affirmāverim (나는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāverīs (너는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāverit (그는) ~을 고정된 거었다 |
복수 | affirmāverīmus (우리는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāverītis (너희는) ~을 고정된 거었다 |
affirmāverint (그들은) ~을 고정된 거었다 |
|
과거완료 | 단수 | affirmāvissem (나는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāvissēs (너는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāvisset (그는) ~을 고정된 거었었다 |
복수 | affirmāvissēmus (우리는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāvissētis (너희는) ~을 고정된 거었었다 |
affirmāvissent (그들은) ~을 고정된 거었었다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | affirmer (나는) ~을 고정된 거어지자 |
affirmēris, affirmēre (너는) ~을 고정된 거어지자 |
affirmētur (그는) ~을 고정된 거어지자 |
복수 | affirmēmur (우리는) ~을 고정된 거어지자 |
affirmēminī (너희는) ~을 고정된 거어지자 |
affirmentur (그들은) ~을 고정된 거어지자 |
|
과거 | 단수 | affirmārer (나는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmārēris, affirmārēre (너는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmārētur (그는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
복수 | affirmārēmur (우리는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmārēminī (너희는) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
affirmārentur (그들은) ~을 고정된 거어지고 있었다 |
|
완료 | 단수 | affirmātus sim (나는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātus sīs (너는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātus sit (그는) ~을 고정된 거어졌다 |
복수 | affirmātī sīmus (우리는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātī sītis (너희는) ~을 고정된 거어졌다 |
affirmātī sint (그들은) ~을 고정된 거어졌다 |
|
과거완료 | 단수 | affirmātus essem (나는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātus essēs (너는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātus esset (그는) ~을 고정된 거어졌었다 |
복수 | affirmātī essēmus (우리는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātī essētis (너희는) ~을 고정된 거어졌었다 |
affirmātī essent (그들은) ~을 고정된 거어졌었다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | affirmā (너는) ~을 고정된 거어라 |
||
복수 | affirmāte (너희는) ~을 고정된 거어라 |
|||
미래 | 단수 | affirmātō (네가) ~을 고정된 것게 해라 |
affirmātō (그가) ~을 고정된 것게 해라 |
|
복수 | affirmātōte (너희가) ~을 고정된 것게 해라 |
affirmantō (그들이) ~을 고정된 것게 해라 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | affirmāre (너는) ~을 고정된 거어져라 |
||
복수 | affirmāminī (너희는) ~을 고정된 거어져라 |
|||
미래 | 단수 | affirmātor (네가) ~을 고정된 거어지게 해라 |
affirmātor (그가) ~을 고정된 거어지게 해라 |
|
복수 | affirmantor (그들이) ~을 고정된 거어지게 해라 |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | affirmāre ~을 고정된 거음 |
affirmāvisse ~을 고정된 거었음 |
affirmātūrus esse ~을 고정된 것겠음 |
수동태 | affirmārī ~을 고정된 거어짐 |
affirmātus esse ~을 고정된 거어졌음 |
affirmātum īrī ~을 고정된 거어지겠음 |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | affirmāns ~을 고정된 것는 |
affirmātūrus ~을 고정된 거을 |
|
수동태 | affirmātus ~을 고정된 거어진 |
affirmandus ~을 고정된 거어질 |
대격 | 탈격 | |
---|---|---|
형태 | affirmātum ~을 고정된 것기 위해 |
affirmātū ~을 고정된 것기에 |
Tune temporis affirmare ausus sum, etiam post laborem a Targa exantlatum, immo post curas renovatas, quas idem vir in novissima sua editione) Celsi anno 1810 4to Veronae edita publici juris fecit, multa adhuc emendanda superesse; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina introduction, Praefatio. 1:13)
(켈수스, , 1:13)
Vix tamen hic aliquid affirmare ausim, quia his in rebus parva fides habenda est lectionibus in codd. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina introduction, Adnotatio Critica). 3:1162)
(켈수스, , 3:1162)
Illustrissimum Bonaparte, nihil carbone notandum patrasse, dum rerum habenas apud Gallos teneret, minime affirmare velim; (Francis Glass, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM. 24:164)
(프란키스 글라스, , 24:164)
quibus de causis nihil oportere neque profiteri neque affirmare quemquam neque assensione approbare, cohibereque semper et ab omni lapsu continere temeritatem, quae tum esset insignis cum aut falsa aut incognita res approbaretur, neque hoc quicquam esse turpius quam cognitioni et perceptioni assensionem approbationemque praecurrere. (M. Tullius Cicero, Academica, LIBER PRIMUS 57:3)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, 57:3)
ita fit, ut et observatione notari possit, quae res quamque causam plerumque consequatur, etiamsi non semper (nam id quidem affirmare difficile est), easdemque causas veri simile est rerum futurarum cerni ab eis, qui aut per furorem eas aut in quiete videant. (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 181:2)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 181:2)
1. Dicere denotes to say, as conveying information, in reference to the hearer, in opp. to tacere, like the neutral word loqui. Cic. Rull. ii. 1. Ver. ii. 1, 71, 86. Plin. Ep. iv. 20. vii. 6, like λέγειν; but aio expresses an affirmation, with reference to the speaker, in opp. to nego. Cic. Off. iii. 23. Plaut. Rud. ii. 4, 14. Terent. Eun. ii. 2, 21, like φάναι. 2. Ait is in construction with an indirect form of speech, and therefore generally governs an infinitive; whereas inquit is in construction with a direct form of speech, and therefore admits an indicative, imperative, or conjunctive. 3. Aio denotes the simple affirmation of a proposition by merely expressing it, whereas asseverare, affirmare, contendere, denote an emphatic affirmation; asseverare is to affirm in earnest, in opp. to a jocular, or even light affirmation, jocari. Cic. Brut. 85; affirmare, to affirm as certain, in opp. to doubts and rumors, dubitare, Divin. ii. 3, 8; contendere, to affirm against contradiction, and to maintain one’s opinion, in opp. to yielding it up, or renouncing it. 4. Dicere (δεῖξαι) denotes to say, without any accessory notion, whereas loqui (λακεῖν), as a transitive verb, with the contemptuous accessory notion that that which is said is mere idle talk. Cic. Att. xiv. 4. Horribile est quæ loquantur, quæ minitentur. 5. Loqui denotes speaking in general; fabulari, a good-humored, or, at least, pleasant mode of speaking, to pass away the time, in which no heed is taken of the substance and import of what is said, like λαλεῖν; lastly, dicere, as a neuter verb, denotes a speech prepared according to the rules of art, a studied speech, particularly from the rostrum, like λέγειν. Liv. xlv. 39. Tu, centurio, miles, quid de imperatore Paulo senatus decreverit potius quam quid Sergio Galba fabuletur audi, et hoc dicere me potius quam illum audi; ille nihil præterquam loqui, et id ipsum maledice et maligne didicit. Cic. Brut. 58. Scipio sane mihi bene et loqui videtur et dicere. Orat. iii. 10. Neque enim conamur docere eum dicere qui loqui nesciat. Orat. 32. Muren. 34, 71. Suet. Cl. 4. Qui tam ἀσαφῶς loquatur, qui possit quum declamat σαφῶς dicere quæ dicenda sunt non video. 6. Fari (φάναι) denotes speaking, as the mechanical use of the organs of speech to articulate sounds and words, nearly in opp. to infantem esse; whereas loqui (λακεῖν), as the means of giving utterance to one’s thoughts, in opp. to tacere. And as fari may be sometimes limited to the utterance of single words, it easily combines with the image of an unusual, imposing, oracular brevity, as in the decrees of fate, fati; whereas loqui, as a usual mode of speaking, is applicable to excess in speaking, loquacitas. (iv. 1.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0076%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용