뜻

1. 야생 동물, 야수

1. wild animal, beast

예문

• fauces percipiunt cibum ferae, et cor sensatum verba mendacia. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 36 36:21)

  (불가타 성경, 집회서, 36장 36:21)

• Cor eius ab humano commutetur, et cor ferae detur ei, et septem tempora mutentur super eum. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Danielis, 4 4:13)

  그 마음이 바뀌어 사람의 마음이 아니라 짐승의 마음을 지니고 일곱 해를 지내게 하여라. (불가타 성경, 다니엘서, 4장 4:13)

• acceptisque regiis mandatis, venit nihil quidem gerens dignum sacerdotio, animos vero crudelis tyranni et ferae barbarae iram habens. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 4 4:25)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장 4:25)

• Magna vis eorum est et magna velocitas, neque homini neque ferae quam conspexerunt parcunt. Hos studiose foveis captos interficiunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEXTVS, XXVIII 28:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 6권, 28장 28:2)

• Gerebat alius felici suo gremio summi numinis venerandam effigiem, non pecoris, non avis, non ferae, ac ne hominis quidem ipsius consimilem, sed sollerti repertu etiam ipsa novitate reverendam altioris utcumque et magno silentio tegendae religionis argumentum ineffabile, sed ad istum plane modum fulgente auro figuratam: (Apuleius, Metamorphoses, book 11 11:5)

  (아풀레이우스, 변신, 11권 11:5)

유의어 사전

1. Animal and animans are the animal as a living being, including man; animal, with reference to his nature, according to which he belongs to the class of living animals, in opp. to inanimus, like ζῶον; animans, with reference to his state, as still living and breathing, in opp. to exanimus; bellua, bestia, and pecus, as irrational beings, in opp. to man, and bellua and pecus, with intellectual reference, as devoid of reason, in peculiar opp. to homo, Cic. N. D. ii. 11; bestia and fera, with moral reference, as wild, and hostile to man. 2. Bellua (from βλάξ) denotes, particularly, a great unwieldy animal, as the elephant, whale, principally sea-monsters; pecus, a domestic animal, particularly of the more stupid kinds, as a bullock, sheep, in opp. to the wild; bestia, a destructive animal, particularly those that are ravenous, as the tiger, wolf, etc., in opp. to birds, Justin, ii. 14, like θηρίον; fera (φῆρες), a wild animal of the wood, as the stag, wolf, tiger, in opp. to domestic animals. Curt. ix. 10. Indi maritimi ferarum pellibus tecti piscibus sole duratis, et majorum quoque belluarum, quos fluctus ejecit, carne vescuntur. And Tac. G. 17. (iv. 291.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein