뜻

1. 타다, 태우다, 불타오르다, 불태우다
2. 점화하다, 불을 붙이다, 태우다
3. 붉게 하다, 붉히다
4. 흥분시키다, 자극하다

1. I flame, blaze, burn
2. I inflame, set on fire
3. I redden
4. I incite

예문

• et creabit Dominus super omnem locum montis Sion et super coetum eius nubem per diem et fumum et splendorem ignis flammantis in nocte: super omnem enim gloriam protectio, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Isaiae, 4 4:5)

  시온 산의 모든 지역과 그 회중 위에 낮에는 구름을, 밤에는 타오르는 불길로 연기와 광채를 만들어 주시리라. 정녕 주님의 영광이 모든 것을 덮어 주는 지붕과 (불가타 성경, 이사야서, 4장 4:5)

• "Tali verborum incendio flammata viscera sororis iam pror- sus ardentis deserentes ipsae protinus, tanti mali confinium sibi etiam eximie metuentes, flatus alitis impulsu solito porrectae super scopulum, illico pernici se fuga proripiunt statimque conscensis navibus abeunt." (Apuleius, Metamorphoses, book 5 5:160)

  (아풀레이우스, 변신, 5권 5:160)

• tota cum ducibus ruet Pelasga tellus, hic tuus primum gener tauri ferocis ore flammanti occidet. (Seneca, Medea 4:53)

  (세네카, 메데아 4:53)

• Incerta qualis entheos gressus tulit cum iam recepto maenas insanit deo Pindi nivalis vertice aut Nysae iugis, talis recursat huc et huc motu effero, furoris ore signa lymphati gerens, flammata facies spiritum ex alto citat, proclamat, oculos uberi fletu rigat, renidet: (Seneca, Medea 7:3)

  (세네카, 메데아 7:3)

• stillant caminis, illa flammatus latex (Seneca, Thyestes 782:1)

  (세네카, 782:1)