뜻

1. 부유한, 돈 많은, 부자의, 부의

1. rich, wealthy

예문

• Pecuniae locupletibus imperabantur, quas Longinus sibi expensas ferri non tantum patiebatur sed etiam cogebat, in gregem locupletium simultatium causa tenues coiciebantur, neque ullum genus quaestus aut magni et evidentis aut minimi et sordidi praetermittebatur quo domus et tribunal imperatoris vacaret. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 49:3)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 49:3)

• Norat enim hoc facto se aliquid locupletibus additurum, cum constet ubique, pauperes inter ipsa indictorum exordia solvere universa sine laxamento compelli. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 5 15:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 15:2)

• Ab hoc igitur genere largitionis, ut aliis detur, aliis auferatur, aberunt ii, qui rem publicam tuebuntur, in primisque operam dabunt, ut iuris et iudiciorum aequitate suum quisque teneat et neque tenuiores propter humilitatem circumveniantur neque locupletibus ad sua vel tenenda vel recuperanda obsit invidia, praeterea, quibuscumque rebus vel belli vel domi poterunt, rem publicam augeant imperio, agris, vectigalibus. (M. Tullius Cicero, De Officiis, Liber Secundus 112:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 112:1)

• obtrectatores autem et invidi Scipionis initiis factis a P. Crasso et Appio Claudio tenent nihilo minus illis mortuis senatus alteram partem dissidentem a vobis auctore Metello et P. Mucio neque hunc, qui unus potest, concitatis sociis et nomine Latino, foederibus violatis, triumviris seditiosissimis aliquid cotidie novi molientibus, bonis viris [locupletibus] perturbatis his tam periculosis rebus subvenire patiuntur. (M. Tullius Cicero, De Republica, Liber Primus 50:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, 50:6)

• Pecuniam etiam, qua tunc illi ampliore opus erat, ut aes alienum exsolveret contractum ex pulcherrimis causis, mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis mutuatus ipse gratuitam dedi. (Pliny the Younger, Letters, book 3, letter 11 2:2)

  (소 플리니우스, 편지들, 3권, 2:2)

유의어 사전

1. Divitiæ and gazæ denote riches quite generally, as possessions and the means of satisfying one’s wishes of any sort, whereas opes, as the means of attaining higher ends, of aggrandizing one’s self, and of acquiring and maintaining influence. Divitiæ (from δεύειν) denotes the riches of a private person, like πλοῦτος; opes (opulentus, πολύς), the instrument of the statesman, or of the ambitious in political life; gazæ, the treasure of a king or prince, like θησαυροί. 2. Dives means rich in opp. to poor, Quintil. v. 10, 26, like πλούσιος; locuples (loculos πλήθων), well-off, in opp. to egens, egenus, Cic. Planc. 35. Ros. Com. 8, like ἀφνειός; opulentus and copiosus, opulent, in opp. to inops, Cic. Parad. 6. Tac. H. iii. 6, like εὔπορος. (v. 81.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein