고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태분석: mansuētūdin(어간) + is(어미)
기본형: mansuētūdō, mansuētūdinis
| 단수 | 복수 | |
|---|---|---|
| 주격 | mansuētūdō 지루가 | mansuētūdinēs 지루들이 |
| 속격 | mansuētūdinis 지루의 | mansuētūdinum 지루들의 |
| 여격 | mansuētūdinī 지루에게 | mansuētūdinibus 지루들에게 |
| 대격 | mansuētūdinem 지루를 | mansuētūdinēs 지루들을 |
| 탈격 | mansuētūdine 지루로 | mansuētūdinibus 지루들로 |
| 호격 | mansuētūdō 지루야 | mansuētūdinēs 지루들아 |
Sed quod erat tunc dolendum, nunc auferendum est, non aspere sed, sicut scriptum est, in spiritu lenitatis et mansuetudinis. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 8. (A. D. 392 Epist. XXII) Aurelio Episcopo Augustinus Presbyter 5:1)
(아우구스티누스, 편지들, 5:1)
Non enim, inquam, distincte nimis atque compte atque modulate res acta est, sed quasi in ancipiti certamine, cum sparsa acies est, multis locis Marte vario pugnatur, sic in ista tum causa Cato, cum superbia illa Rodiensium famosissima multorum odio atque invidia flagraret, omnibus promisce tuendi atque propugnandi modis usus est, et nunc ut optime meritos commendat, nunc tamquam si innocentes purgat, nunc ne bona divitiaeque eorum expetantur obiurgat, nunc quasi sit erratum deprecatur, nunc ut necessarios reipublicae ostentat, clementiae, nunc mansuetudinis maiorum, nunc utilitatis publicae commonefacit. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 53:3)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 53:3)
Multis ergo casibus defuncta et post excidium renata nunc tandem longa pace cuncta refovente sub tutela Romanae mansuetudinis adquiescit. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 4, chapter 4 25:1)
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 4장 25:1)
Cibo certe abstinuit omnemque honorem funeri patrio Persarum more servavit, dignus hercule, qui nunc quoque tantae et mansuetudinis et continentiae ferat fructum. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 4, chapter 10 27:2)
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 10장 27:2)
Facilitatis, liberalitatis, mansuetudinis, pietatis, grati animi, non appetentis, non avidi signa proferre perutile est; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 182:7)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 182:7)
Mansuetudo (from manui suetus) is the mildness and magnanimity of a private individual, who does not take vengeance for a mortification suffered, in opp. to iracundia; whereas clementia (from ἀκαλόσ, κηλεῖν, and mens,) the mercifulness and humanity of the ruler, or the judge, who does not inflict upon the malefactor the punishment which he deserves, in opp. to crudelitas. Sen. Clem. 2. Cic. Lig. 3. Att. viii. 9. Plin. Pan. 3. (v. 11.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0017%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
