뜻

1. 기억하다, 마음에 새기다, 마음 속에 새기다

1. I remember; am mindful of

참고

예문

• Fac me, inquit, oro, magister, ut sim certus an recte supersederim 'nanos' dicere parva statura homines maluerimque eos 'pumiliones' appellare, quoniam hoc scriptum esse in libris veterum memineram, 'nanos' autem sordidum esse verbum et barbarum credebam? (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus Decimus, XIII 2:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:2)

• memineram Paulum, videram Gallum; (M. Tullius Cicero, Laelius de Amicitia 11:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 11:4)

• non solum ob eam causam fieri volui, quod erat aequum de re publica potissimum principem rei publicae dicere, sed etiam quod memineram persaepe te cum Panaetio disserere solitum coram Polybio, duobus Graecis vel peritissimis rerum civilium, multaque colligere ac docere, optimum longe statum civitatis esse eum, quem maiores nostri nobis reliquissent. (M. Tullius Cicero, De Republica, Liber Primus 56:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, 56:4)

• tenebam memoria nobis consulibus ea fundamenta iacta iam ex K. Ianuariis confirmandi senatus, ut neminem mireari oporteret Nonis Decembri tantum vel animi fuisse in illo ordine vel auctoritatis, idemque memineram nobis privatis usque ad Caesarem et Bibulum consules, cum sententiae nostrae magnum in senatu pondus haberent, unum fere e sensum fuisse bonorum omnium. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 9 15:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 15:6)

• Cum antea capiebam ex officio meo voluptatem, quod memineram quam tibi diligenter Lysonem, hospitem et familiarem meum, commendassem, tum vero, postea quam ex litteris eius cognovi tibi eum falso suspectum fuisse, vehementissime laetatus sum me tam diligentem in eo commendando fuisse. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 24 1:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 1:1)

유의어 사전

Meminisse denotes remembrance as a state of mind, like μεμνῆσθαι, in as far as one has retained something in memory, without ever having forgotten it, like memorem esse; whereas reminisci and recordari denote remembrance as an act of the mind, in as far as one again brings to one’s mind what had already been driven out of one’s thoughts, like ἀναμιμνήσκεσθαι. But reminisci denotes this act of the mind as momentary, like in memoriam revocare; whereas recordari denotes it as of some duration, like revocata in memoriam contemplari. Cic. Lig. 12, 35. Equidem, cum tuis omnibus negotiis interessem, memoria teneo, qualis T. Ligarius, quæstor urbanus, fuerit erga te et dignitatem tuam; sed parum est, me hoc meminisse; spero etiam te, qui oblivisci nihil soles, nisi injurias, quoniam hoc est animi, quoniam etiam ingenii tui, te aliquid de hujus illo quæstorio officio cogitantem, etiam de aliis quibusdam quæstoribus reminiscentem recordari. This passage shows, that memoria tenere is only a circumlocution for meminisse: there is another passage where recordari is employed as the consequence of reminisci, but there is no instance of the converse; for reminisci and recordari have the same relation to each other as intueri and conspicere. Cic. Sen. 21. Pueri . . . . ita celeriter res innumerabiles arripiunt, ut eas non tum primum accipere videantur, sed reminisci et recordari: he might have added, Quæ non satis meminerint, sed in aliquantum temporis obliti sint. Tusc. i. 24, 58. Animus, quum se collegit atque recreavit, tum agnoscit illa reminiscendo; ita nihil aliud est discere, quam recordari. Senec. Ep. 100. Magis reminiscor quam teneo. (i. 166.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein