뜻

1. 기억하다, 마음에 새기다, 마음 속에 새기다

1. I remember; am mindful of

참고

예문

• Nihil erat prorsus quod aut meminissem legere me aut, si etiam vellem fingere, quod non insigniter asperum absurdumque esset, si ex multitudine et negotio verbum unum compingerem, sicuti multiiuga dicimus et multicolora et multiformia. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Undecimus, XVI 5:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:1)

• Hoc ego postea cum in medico reprehensum esse meminissem, existimavi non medico soli, sed omnibus quoque hominibus liberis liberaliterque institutis, turpe esse ne ea quidem cognovisse ad notitiam corporis nostri pertinentia, quae non altius occultiusque remota sunt et quae natura nobis tuendae valitudinis causa et in promptu esse et in propatulo voluerit; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Octavus Decimus, X 9:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 9:1)

• quem enim ego consulem fuisse, imperatorem ornatum a senatu, ovantem in Capitolium ascendisse meminissem, hunc cum adflictum, debilitatum, maerentem, in summum discrimen adductum viderem, non prius sum conatus misericordiam aliis commovere quam misericordia sum ipse captus. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 195:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 195:1)

• non enim mediocriter moveor auctoritate tua Balbe orationeque ea quae me in perorando cohortabatur ut meminissem me et Cottam esse et pontificem; (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER TERTIUS 5:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 5:4)

• quod mihi quidem minime novum, qui et te nossem et tuarum litterarum ad me missarum promissa meminissem et haberem a Furnio nostro tua penitus consilia cognita, sed senatui maiora visa sunt quam erant exspectata, non quo umquam de tua voluntate dubitasset, sed nec quantum facere posses nec quo progredi velles exploratum satis habebat. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER DECIMVS: AD L. PLANCVM ET CETEROS, letter 12 1:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 1:4)

유의어 사전

Meminisse denotes remembrance as a state of mind, like μεμνῆσθαι, in as far as one has retained something in memory, without ever having forgotten it, like memorem esse; whereas reminisci and recordari denote remembrance as an act of the mind, in as far as one again brings to one’s mind what had already been driven out of one’s thoughts, like ἀναμιμνήσκεσθαι. But reminisci denotes this act of the mind as momentary, like in memoriam revocare; whereas recordari denotes it as of some duration, like revocata in memoriam contemplari. Cic. Lig. 12, 35. Equidem, cum tuis omnibus negotiis interessem, memoria teneo, qualis T. Ligarius, quæstor urbanus, fuerit erga te et dignitatem tuam; sed parum est, me hoc meminisse; spero etiam te, qui oblivisci nihil soles, nisi injurias, quoniam hoc est animi, quoniam etiam ingenii tui, te aliquid de hujus illo quæstorio officio cogitantem, etiam de aliis quibusdam quæstoribus reminiscentem recordari. This passage shows, that memoria tenere is only a circumlocution for meminisse: there is another passage where recordari is employed as the consequence of reminisci, but there is no instance of the converse; for reminisci and recordari have the same relation to each other as intueri and conspicere. Cic. Sen. 21. Pueri . . . . ita celeriter res innumerabiles arripiunt, ut eas non tum primum accipere videantur, sed reminisci et recordari: he might have added, Quæ non satis meminerint, sed in aliquantum temporis obliti sint. Tusc. i. 24, 58. Animus, quum se collegit atque recreavit, tum agnoscit illa reminiscendo; ita nihil aliud est discere, quam recordari. Senec. Ep. 100. Magis reminiscor quam teneo. (i. 166.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein