뜻

1. 기억하다, 마음에 새기다, 마음 속에 새기다

1. I remember; am mindful of

참고

예문

• Quo proelio facto, quod saepius fortunam temptare Galba nolebat atque alio se in hiberna consilio venisse meminerat, aliis occurrisse rebus videbat, maxime frumenti [commeatusque] inopia permotus postero die omnibus eius vici aedificiis incensis in provinciam reverti contendit, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, TERTIVS, VI 6:4)

  (카이사르, 갈리아 전기, 3권, 6장 6:4)

• Qui cum haec legisset, haerens et ambigens diu quidnam id esset - nec enim meminerat secum aliquando super negotio ullo interiore hos quorum litteras acceperat collocutos - epistulas ipsas per baiulum qui portarat, iuncto milite ad Malarichum remisit, obsecrans ut doceret aperte quae vellet, non ita perplexe; (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 5 10:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 10:1)

• Vadomarius vero nostris coalitus (utpote vicinus limiti) mirabatur quidem apparatum ambitiosi procinctus, sed vidisse se talia saepe ab adulescentia meminerat prima. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 2 17:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 17:2)

• Huic uxor erat Assyria nomine, nec taciturna nec prudens, quae eo ad expeditionem profecto, et multiplici metu suspenso, ob ea quae meminerat sibi praedicta, perculsa vanitate muliebri, ancilla asscita notarum perita, quam e patrimonio Silvani possederat, ad maritum scripsit intempestive, velut flens obtestans ne post obitum Constanti propinquantem, in imperium ipse ut sperabat admissus, despecta se anteponeret Eusebiae matrimonium tune reginae, decore corporis inter multas feminas excellentis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 3 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 2:1)

• Interrogantique ei, qui esset, responsum est praesidalem esse Theodotum Hierapolitanum, qui profectum a civitate sua Constantium inter honoratos deducens, adulando deformiter, tamquam futurum sine dubietate victorem, orabat, lacrimas fingens et gemitum, ut Iuliani ad eos mitteret caput, perduellis ingrati, specie illa, qua Magnenti circumlatum meminerat membrum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 14 4:3)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 14장 4:3)

유의어 사전

Meminisse denotes remembrance as a state of mind, like μεμνῆσθαι, in as far as one has retained something in memory, without ever having forgotten it, like memorem esse; whereas reminisci and recordari denote remembrance as an act of the mind, in as far as one again brings to one’s mind what had already been driven out of one’s thoughts, like ἀναμιμνήσκεσθαι. But reminisci denotes this act of the mind as momentary, like in memoriam revocare; whereas recordari denotes it as of some duration, like revocata in memoriam contemplari. Cic. Lig. 12, 35. Equidem, cum tuis omnibus negotiis interessem, memoria teneo, qualis T. Ligarius, quæstor urbanus, fuerit erga te et dignitatem tuam; sed parum est, me hoc meminisse; spero etiam te, qui oblivisci nihil soles, nisi injurias, quoniam hoc est animi, quoniam etiam ingenii tui, te aliquid de hujus illo quæstorio officio cogitantem, etiam de aliis quibusdam quæstoribus reminiscentem recordari. This passage shows, that memoria tenere is only a circumlocution for meminisse: there is another passage where recordari is employed as the consequence of reminisci, but there is no instance of the converse; for reminisci and recordari have the same relation to each other as intueri and conspicere. Cic. Sen. 21. Pueri . . . . ita celeriter res innumerabiles arripiunt, ut eas non tum primum accipere videantur, sed reminisci et recordari: he might have added, Quæ non satis meminerint, sed in aliquantum temporis obliti sint. Tusc. i. 24, 58. Animus, quum se collegit atque recreavit, tum agnoscit illa reminiscendo; ita nihil aliud est discere, quam recordari. Senec. Ep. 100. Magis reminiscor quam teneo. (i. 166.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein