라틴어-한국어 사전 검색

sāncte

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (sānctus의 단수 호격형) 성스러운 사람아

    형태분석: sānct(어간) + e(어미)

sānctus

2변화 명사; 남성 후기 라틴어 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: sānctus, sānctī

어원: sanciō(신성하게 만들다, 거룩하게 임명하다)의 분사형

  1. 성스러운 사람, 거룩한 사람
  2. 성인, 성인으로 공표된 사람
  3. 성(聖); 성인에게 붙여지는 호칭
  1. (Late Latin) A saint; person who lives a holy and virtuous life.
  2. (Late Latin) A person who is officially proclaimed as having lived a life of heroic virtue.
  3. (Late Latin) A title given to (2), usually capitalized, prefixed to the person's name.

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 sānctus

성스러운 사람이

sānctī

성스러운 사람들이

속격 sānctī

성스러운 사람의

sānctōrum

성스러운 사람들의

여격 sānctō

성스러운 사람에게

sānctīs

성스러운 사람들에게

대격 sānctum

성스러운 사람을

sānctōs

성스러운 사람들을

탈격 sānctō

성스러운 사람으로

sānctīs

성스러운 사람들로

호격 sāncte

성스러운 사람아

sānctī

성스러운 사람들아

예문

  • et nunc, Sancte, omnis sanctificationis Domine, conserva in aeternum impollutam domum istam, quae nuper mundata est ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 14 14:36)

    (불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장 14:36)

  • Et iam non sum in mundo, et hi in mundo sunt, et ego ad te venio. Pater sancte, serva eos in nomine tuo, quod dedisti mihi, ut sint unum sicut nos. (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Ioannem, 17 17:11)

    저는 더 이상 세상에 있지 않지만 이들은 세상에 있습니다. 저는 아버지께 갑니다. 거룩하신 아버지, 아버지께서 저에게 주신 이름으로 이들을 지키시어, 이들도 우리처럼 하나가 되게 해 주십시오. (불가타 성경, 요한 복음서, 17장 17:11)

  • Quapropter, domine venerabilis et in Christi caritate suscipiende sancte frater, quamvis optime facias cum de hac re scribis ad fratres, apud quos se illi de tua solent efferre amicitia, tamen haec cura maior tibi restat, ut non solum salubri severitate plectantur, qui errorem illum Christiano infestissimum nomini audent garrire liberius, sed etiam hi diligentissime caveantur vigilantia pastorali propter infirmiores et simpliciores dominicas oves, qui eum pressius quidem atque timidius, sed tamen insusurrare non cessant, penetrantes domos, sicut ait apostolus, et cetera quae sequuntur, exercitata impietate facientes. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 43. (A. D. 418 Epist. CXCI) Domino Venerabile et In Christi Caritate Suscipiendo Sancto Fratri et Conpresbytero Sixto Augustinus In Domino salutem 2:1)

    (아우구스티누스, 편지들, 2:1)

  • Conlabora, obsecro, nobiscum, pietate venerabili domine beatissime et debita caritate venerande sancte papa, et iube tibi quae directa sunt, omnia recitari. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 47. (A. D. 423 Epist. CCIX) Domino Beatissimo et Debita Caritate Venerando Sancto Papae Caelestino Augustinus In Domino salutem 6:2)

    (아우구스티누스, 편지들, 6:2)

  • Est quaedam sanctitas, omnium quae sancte fiunt, sanctificatrix, ipsius incommutabilis verbi, per quod narratur illud principium, et ipsius principii, quod pari se verbo narrat, inseparabilis et indivisa communio. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 55. (A. D. Epist. CCXXXII) Dominis Praedicabilibus et Dilectissimis Fratribus Madaurensibus, Quorum Per Fratrem Florentium Epistulam Accepi, Augustinus 5:3)

    (아우구스티누스, 편지들, 5:3)

유의어 사전

1. Bonus, bene moratus, probus, and frugi, denote a low degree of morality, in which a man keeps himself free from blame and punishment, hatred and contempt:—bonus (anciently duonus, δύναμαι), in the popular sense, in which benevolence and goodness of heart constitute the principal part of morality, in opp. to malus, like ἀγαθός; bene moratus, in a more philosophical sense, as an acquired character, in which, before all things, self-control, conscientiousness, and freedom from common selfishness are cultivated, like εὔτροπος, probus πραΰς), so far as a man injures no one, nor does what is unjust, as a worthy, upright, just man; frugi, so far as a man, by discretion, conscientiousness, and diligence, qualifies himself to be useful in practical life, in opp. to nequam, like χρηστός. Quintil. vi. 4, 11. Non est altercandi ars . . . res animi jacentis et mollis supra modum frontis, fallitque plerumque quod probitas vocatur, quæ est imbecillitas. Dic. Dejot. 10. Frugi hominem dici non multum laudis habet in rege. Quintil. i. 6, 29. 2. Whereas honestus and sanctus denote a higher degree of morality, which, from higher motives, rises above the standard of ordinary men, and what is called social morality; honestus, as an honorable and chivalrous spirit and demeanor, derived from a principle of honor and distinction, in opp. to turpis; sanctus, as a saintly and holy spirit, derived from a principle of piety. (v. 347.)

Sacer (ἄγος) denotes that which is sacred, inasmuch as it belongs to the gods, in opp. to profanus, like ἱερός; whereas sanctus (from ἁγνός) inasmuch as it is under the protection of the gods, and, being guarded from profanation, is, in consequence, pure and spotless, in opp. to pollutus, like ὅσιος. Hence sanctus homo is a pure, pious man; sacer, one accursed, devoted to the gods as an expiatory sacrifice. In the same manner sancire means to place under the immediate protection of the gods, as laws and compacts, for example; whereas sacrare means to dedicate to the gods, as temples and altars, for example. (iii. 198.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0307%

SEARCH

MENU NAVIGATION