고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: mūnus, mūneris
filiis autem concubinarum suarum largitus est munera et separavit eos ab Isaac filio suo, dum adhuc ipse viveret, ad plagam orientalem. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 25 25:6)
아브라함은 소실들이 자기에게 낳아 준 아들들에게도 한몫씩 나누어 주었다. 그런 다음 아브라함은 죽기 전에, 그들을 자기 아들 이사악에게서 떼어 동쪽 곧 동방의 땅으로 내보냈다. (불가타 성경, 창세기, 25장 25:6)
respondebis: Servi tui Iacob; munera misit domino meo Esau. Ipse quoque post nos venit ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 32 32:19)
이렇게 대답하여라. ‘이것들은 나리의 종 야곱의 것인데, 주인이신 에사우께 보내는 선물입니다. 야곱도 저희 뒤에 오고 있습니다.’” (불가타 성경, 창세기, 32장 32:19)
Mansit ibi nocte illa et sumpsit de his, quae habebat, munera Esau fratri suo: (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 32 32:14)
그날 밤 야곱은 그곳에서 밤을 지냈다. 그런 다음 그는 자기가 가진 것 가운데에서 자기의 형 에사우에게 줄 선물을 골라내었다. (불가타 성경, 창세기, 32장 32:14)
Praecesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 32 32:22)
이렇게 해서 야곱은 선물을 앞서 보내고, 자신은 그날 밤을 야영지에서 지냈다. (불가타 성경, 창세기, 32장 32:22)
Augete mihi valde dotem et munera; libens tribuam, quod petieritis. Tantum date mihi puellam hanc uxorem ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 34 34:12)
신부 몸값과 선물을 아주 많이 요구하십시오. 여러분이 저에게 말씀하시는 대로 다 드리겠습니다. 다만 그 소녀를 저에게 아내로 주시기만 하십시오.” (불가타 성경, 창세기, 34장 34:12)
1. Donum (δωτίνη) means a present, as a gratuitous gift, by which the giver wishes to confer pleasure, like δῶρον; whereas munus, as a reward for services, whereby the giver shows his love or favor, like γέρας; lastly, largitio, as a gift from self-interested motives, which under the show of beneficence would win over and bribe, generally for political ends. Suet. Cæs. 28. Aliis captivorum millia dono afferens; that is, not merely as a loan: compare with Ner. 46. Auspicanti Sporus annulum muneri obtulit; that is, as a handsome return. Tac. H. ii. 30. Id comitatem bonitatemque faventes vocabant, quod sine modo (Vitellius) donaret sua largiretur aliena. 2. Donarium denotes particularly a gift to a temple; donativum, a military gift, or earnest-money, which the new emperor at his accession to the throne distributes among the soldiers; liberalitas, a gift which the emperor bestowed, generally on a poor nobleman, for his support. (iv. 142.)
Officium means an employment, as imposing a moral obligation, undertaken from conscientious feelings; munus, as imposing a political obligation, undertaken merely as a charge or office. Cic. Mur. 35. Hæc sunt officia necessariorum, commoda tenuiorum, munia candidatorum. (v. 352.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0325%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용