- 라틴어-한국어 사전

라틴어-한국어 사전 검색

nuncupābant

고전 발음: [파:] 교회 발음: [파:]

형태정보

  • (nuncupō의 과거 능동태 직설법 3인칭 복수형 ) (그들은) 부르고 있었다

    형태분석: nuncup(어간) + a(어간모음) + ba(시제접사) + nt(인칭어미)

nuncupō

1변화 동사; 자동번역 상위5000위 고전 발음: [포:] 교회 발음: [포:]

기본형: nuncupō, nuncupāre, nuncupāvī, nuncupātum

어원: nōmen(이름, 성명) +CAP-

  1. 부르다, 명명하다, 이름을 부르다
  1. I call by name; I name.
  2. (law) I publically name or appoint as heir.
  3. I vow publically.

활용 정보

1변화

예문

  • Vocabatur interim senatus votaque pro incolumitate principis consules et sacerdotes nuncupabant, cum iam exanimis vestibus et fomentis obtegeretur, dum quae res forent firmando Neronis imperio componuntur. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 68 68:1)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 68장 68:1)

  • itaque tum illud quod erat a deo natum nomine ipsius dei nuncupabant, ut cum fruges Cererem appellamus vinum autem Liberum, ex quo illud Te- renti "sine Cerere et Libero friget Venus", tum autem res ipsa, in qua vis inest maior aliqua, sic appellatur ut ea ipsa vis nominetur deus, ut Fides ut Mens, quas in Capitolio dedicatas videmus proxume a M. Aemilio Scauro, ante autem ab Atilio Calatino erat Fides consecrata. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 60:4)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 60:4)

  • 'Virgo' nanque vocabatur iustitia, quam etiam 'Astream' vocabant 'Saturnia regna' dicebant optima tempora, que etiam 'aurea' nuncupabant. 2. (Dantes Aligherius, De monarchia, Liber Primus 11:4)

    (단테 알리기에리, , 11:4)

  • Neque exspectant, quod superioribus annis acciderat, ut de eorum imperio ad populum feratur paludatique votis nuncupatis exeant. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 6:20)

    (카이사르, 내란기, 1권 6:20)

  • Vocatur quidem et ista damnatio, sed quis non intellegat magis beneficium quam supplicium nuncupandum, ubi nec saeviendi relaxetur audacia nec paenitendi medicina subtrahatur? (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 34. (A. D. 411 Epist. CXXXIII) Domino Eximio et Merito Insigni Atque Carissimo Filio Marcellino Augustinus Episcopus In Domino salutem 1:5)

    (아우구스티누스, 편지들, 1:5)

유의어 사전

Nominare and nuncupare mean, to call anybody by his name; nominare, to call him by the name which he already possesses; nuncupare, to give a name to an object that has hitherto been without a name; whereas appellare and vocare mean to designate a person by any name, title, or appellation belonging to him. (v. 105.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 부르다

  2. I publically name or appoint as heir

관련어

명사

형용사

동사

부사

전치사

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0025%

SEARCH

MENU NAVIGATION