뜻

1. 싸우다, 다투다, 교전하다
2. 충돌하다, 갈등하다, 대립하다
3. 노력하다, 분투하다, 투쟁하다

1. I fight, combat, give battle, engage.
2. I contend, conflict, oppose, contradict.
3. I endeavour, struggle, strive.

예문

• Dixitque Moyses ad Iosue: " Elige nobis viros et egressus pugna contra Amalec; cras ego stabo in vertice collis habens virgam Dei in manu mea ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 17 17:9)

  그러자 모세가 여호수아에게 말하였다. “너는 우리를 위하여 장정들을 뽑아 아말렉과 싸우러 나가거라. 내일 내가 하느님의 지팡이를 손에 잡고 언덕 꼭대기에 서 있겠다.” (불가타 성경, 탈출기, 17장 17:9)

• Cui dixit Zebul: " Ubi est nunc os tuum, quo loquebaris: "Quis est Abimelech, ut serviamus ei?". Nonne iste est populus, quem despiciebas? Egredere et pugna contra eum ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudicum, 9 9:38)

  그제야 즈불이 그에게 말하였다. “‘아비멜렉이 누구이기에 우리가 그를 섬겨야 한단 말입니까?’ 하더니, 이제는 어찌 된 일이오? 저들이 바로 그대가 업신여기던 군대가 아니오? 이제 나가서 그들과 싸워 보시구려.” (불가타 성경, 판관기, 9장 9:38)

• illud pugna et enitere, ne quid nobis temporis prorogetur, ut, cum hic tibi satis fecerimus, istic quoque nostram in te benevolentiam navare possimus. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER TERTIVS: AD AP. CLAVDIVM PVLCHRVM, letter 10 4:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 4:5)

• mi Pomponi, pugna ut tecum et cum meis mihi liceat vivere et scribe ad me omnia. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER TERTIVS AD ATTICVM, letter 22 5:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 5:1)

• fortiter, inquit, pugna; (Seneca, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Vir fortis quod uolet praemium optet; si plures erunt, iudicio contendant. Pater et filius fortiter fecerunt. petiit pater a filio sibi cederet; ille non uult. iudicio contendit; uicit patrem. praemio statuas patri petiuit. abdicatur. 5:5)

  (세네카, , , 5:5)

유의어 사전

1. Pugnare and confligere mean, to decide a quarrel by force, generally in a mass, in a battle; dimicare and digladiari, to decide a quarrel by arms, and generally in a single combat. 2. Pugnare denotes a battle, more with reference to its form, and on its brightest side, as requiring skill and courage; confligere, as a mere engagement, in consequence of an occasional collision, on its rough side as aiming at slaughter and carnage. Cic. Balb. 9. Qui cum hoste nostro cominus sæpe in acie pugnavit: comp. with Off. i. 23. Tenere in acie versari et manu cum hoste confligere, immane quiddam et belluarum simile est. Or, Nep. Eum. 4. and 8. 3. Dimicare denotes a fight with weapons agreed upon by the parties, such as swords, spears, lances, clubs, and gives the harmless image of a man who fights in his own defence; whereas digladiari denotes a fight with sword or poniard, and gives the hateful image of a practised gladiator, whose calling and art consist in nothing but fighting and assassinating. Cic. Tusc. iv. 19. Convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria: comp. with Leg. iii. 9. Iis sicis, quas ipse se projecisse dicit in forum, quibus inter se digladientur cives. (v. 187.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein