라틴어-한국어 사전 검색

pugnent

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (pugnō의 현재 능동태 접속법 3인칭 복수형 ) (그들은) 싸우자

    형태분석: pugn(어간) + e(어간모음) + nt(인칭어미)

pugnō

1변화 동사; 상위1000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: pugnō, pugnāre, pugnāvī, pugnātum

어원: pugna(싸움, 전투)

  1. 싸우다, 다투다, 교전하다
  2. 충돌하다, 갈등하다, 대립하다
  3. 노력하다, 분투하다, 투쟁하다
  1. I fight, combat, give battle, engage.
  2. I contend, conflict, oppose, contradict.
  3. I endeavour, struggle, strive.

활용 정보

1변화

직설법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 pugnō

(나는) 싸운다

pugnās

(너는) 싸운다

pugnat

(그는) 싸운다

복수 pugnāmus

(우리는) 싸운다

pugnātis

(너희는) 싸운다

pugnant

(그들은) 싸운다

과거단수 pugnābam

(나는) 싸우고 있었다

pugnābās

(너는) 싸우고 있었다

pugnābat

(그는) 싸우고 있었다

복수 pugnābāmus

(우리는) 싸우고 있었다

pugnābātis

(너희는) 싸우고 있었다

pugnābant

(그들은) 싸우고 있었다

미래단수 pugnābō

(나는) 싸우겠다

pugnābis

(너는) 싸우겠다

pugnābit

(그는) 싸우겠다

복수 pugnābimus

(우리는) 싸우겠다

pugnābitis

(너희는) 싸우겠다

pugnābunt

(그들은) 싸우겠다

완료단수 pugnāvī

(나는) 싸우었다

pugnāvistī

(너는) 싸우었다

pugnāvit

(그는) 싸우었다

복수 pugnāvimus

(우리는) 싸우었다

pugnāvistis

(너희는) 싸우었다

pugnāvērunt, pugnāvēre

(그들은) 싸우었다

과거완료단수 pugnāveram

(나는) 싸우었었다

pugnāverās

(너는) 싸우었었다

pugnāverat

(그는) 싸우었었다

복수 pugnāverāmus

(우리는) 싸우었었다

pugnāverātis

(너희는) 싸우었었다

pugnāverant

(그들은) 싸우었었다

미래완료단수 pugnāverō

(나는) 싸우었겠다

pugnāveris

(너는) 싸우었겠다

pugnāverit

(그는) 싸우었겠다

복수 pugnāverimus

(우리는) 싸우었겠다

pugnāveritis

(너희는) 싸우었겠다

pugnāverint

(그들은) 싸우었겠다

직설법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 pugnor

(나는) 싸워진다

pugnāris, pugnāre

(너는) 싸워진다

pugnātur

(그는) 싸워진다

복수 pugnāmur

(우리는) 싸워진다

pugnāminī

(너희는) 싸워진다

pugnantur

(그들은) 싸워진다

과거단수 pugnābar

(나는) 싸워지고 있었다

pugnābāris, pugnābāre

(너는) 싸워지고 있었다

pugnābātur

(그는) 싸워지고 있었다

복수 pugnābāmur

(우리는) 싸워지고 있었다

pugnābāminī

(너희는) 싸워지고 있었다

pugnābantur

(그들은) 싸워지고 있었다

미래단수 pugnābor

(나는) 싸워지겠다

pugnāberis, pugnābere

(너는) 싸워지겠다

pugnābitur

(그는) 싸워지겠다

복수 pugnābimur

(우리는) 싸워지겠다

pugnābiminī

(너희는) 싸워지겠다

pugnābuntur

(그들은) 싸워지겠다

완료단수 pugnātus sum

(나는) 싸워졌다

pugnātus es

(너는) 싸워졌다

pugnātus est

(그는) 싸워졌다

복수 pugnātī sumus

(우리는) 싸워졌다

pugnātī estis

(너희는) 싸워졌다

pugnātī sunt

(그들은) 싸워졌다

과거완료단수 pugnātus eram

(나는) 싸워졌었다

pugnātus erās

(너는) 싸워졌었다

pugnātus erat

(그는) 싸워졌었다

복수 pugnātī erāmus

(우리는) 싸워졌었다

pugnātī erātis

(너희는) 싸워졌었다

pugnātī erant

(그들은) 싸워졌었다

미래완료단수 pugnātus erō

(나는) 싸워졌겠다

pugnātus eris

(너는) 싸워졌겠다

pugnātus erit

(그는) 싸워졌겠다

복수 pugnātī erimus

(우리는) 싸워졌겠다

pugnātī eritis

(너희는) 싸워졌겠다

pugnātī erunt

(그들은) 싸워졌겠다

접속법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 pugnem

(나는) 싸우자

pugnēs

(너는) 싸우자

pugnet

(그는) 싸우자

복수 pugnēmus

(우리는) 싸우자

pugnētis

(너희는) 싸우자

pugnent

(그들은) 싸우자

과거단수 pugnārem

(나는) 싸우고 있었다

pugnārēs

(너는) 싸우고 있었다

pugnāret

(그는) 싸우고 있었다

복수 pugnārēmus

(우리는) 싸우고 있었다

pugnārētis

(너희는) 싸우고 있었다

pugnārent

(그들은) 싸우고 있었다

완료단수 pugnāverim

(나는) 싸우었다

pugnāverīs

(너는) 싸우었다

pugnāverit

(그는) 싸우었다

복수 pugnāverīmus

(우리는) 싸우었다

pugnāverītis

(너희는) 싸우었다

pugnāverint

(그들은) 싸우었다

과거완료단수 pugnāvissem

(나는) 싸우었었다

pugnāvissēs

(너는) 싸우었었다

pugnāvisset

(그는) 싸우었었다

복수 pugnāvissēmus

(우리는) 싸우었었다

pugnāvissētis

(너희는) 싸우었었다

pugnāvissent

(그들은) 싸우었었다

접속법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 pugner

(나는) 싸워지자

pugnēris, pugnēre

(너는) 싸워지자

pugnētur

(그는) 싸워지자

복수 pugnēmur

(우리는) 싸워지자

pugnēminī

(너희는) 싸워지자

pugnentur

(그들은) 싸워지자

과거단수 pugnārer

(나는) 싸워지고 있었다

pugnārēris, pugnārēre

(너는) 싸워지고 있었다

pugnārētur

(그는) 싸워지고 있었다

복수 pugnārēmur

(우리는) 싸워지고 있었다

pugnārēminī

(너희는) 싸워지고 있었다

pugnārentur

(그들은) 싸워지고 있었다

완료단수 pugnātus sim

(나는) 싸워졌다

pugnātus sīs

(너는) 싸워졌다

pugnātus sit

(그는) 싸워졌다

복수 pugnātī sīmus

(우리는) 싸워졌다

pugnātī sītis

(너희는) 싸워졌다

pugnātī sint

(그들은) 싸워졌다

과거완료단수 pugnātus essem

(나는) 싸워졌었다

pugnātus essēs

(너는) 싸워졌었다

pugnātus esset

(그는) 싸워졌었다

복수 pugnātī essēmus

(우리는) 싸워졌었다

pugnātī essētis

(너희는) 싸워졌었다

pugnātī essent

(그들은) 싸워졌었다

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 pugnā

(너는) 싸우어라

복수 pugnāte

(너희는) 싸우어라

미래단수 pugnātō

(네가) 싸우게 해라

pugnātō

(그가) 싸우게 해라

복수 pugnātōte

(너희가) 싸우게 해라

pugnantō

(그들이) 싸우게 해라

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 pugnāre

(너는) 싸워져라

복수 pugnāminī

(너희는) 싸워져라

미래단수 pugnātor

(네가) 싸워지게 해라

pugnātor

(그가) 싸워지게 해라

복수 pugnantor

(그들이) 싸워지게 해라

부정사

현재완료미래
능동태 pugnāre

싸움

pugnāvisse

싸우었음

pugnātūrus esse

싸우겠음

수동태 pugnārī

싸워짐

pugnātus esse

싸워졌음

pugnātum īrī

싸워지겠음

분사

현재완료미래
능동태 pugnāns

싸우는

pugnātūrus

싸울

수동태 pugnātus

싸워진

pugnandus

싸워질

목적분사

대격탈격
형태 pugnātum

싸우기 위해

pugnātū

싸우기에

예문

  • hastas vel ipsorum vocabulo frameas gerunt angusto et brevi ferro, sed ita acri et ad usum habili, ut eodem telo, prout ratio poscit, vel comminus vel eminus pugnent. (Cornelius Tacitus, de Origine et Situ Germanorum Liber, chapter 6 1:3)

    (코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 6장 1:3)

  • ire docet, summo passim ne gurgite pugnent. (C. Valerius Catullus, Argonautica, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 500:1)

    (가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, 500:1)

  • sic igitur debent flammae quoque posse per auras aeris expressae sursum succedere, quamquam pondera, quantum in est, deorsum ducere pugnent. (Lucretius, De Rerum Natura, Liber Secundus 5:9)

    (루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, 5:9)

  • 'malo' pro labore, sicut e contrario laborem pro malo solet ponere, ut ibi "ille dies primus leti primusque malo- rum causa fuit". et 'Vulscos verutos' quod verutis pugnent. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Georgics of Vergil, book 2, commline 168 129:4)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , 2권, 129:4)

  • nam ideo ait 'pugnent ipsique nepotesque'. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 627 551:3)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 551:3)

유의어 사전

1. Pugnare and confligere mean, to decide a quarrel by force, generally in a mass, in a battle; dimicare and digladiari, to decide a quarrel by arms, and generally in a single combat. 2. Pugnare denotes a battle, more with reference to its form, and on its brightest side, as requiring skill and courage; confligere, as a mere engagement, in consequence of an occasional collision, on its rough side as aiming at slaughter and carnage. Cic. Balb. 9. Qui cum hoste nostro cominus sæpe in acie pugnavit: comp. with Off. i. 23. Tenere in acie versari et manu cum hoste confligere, immane quiddam et belluarum simile est. Or, Nep. Eum. 4. and 8. 3. Dimicare denotes a fight with weapons agreed upon by the parties, such as swords, spears, lances, clubs, and gives the harmless image of a man who fights in his own defence; whereas digladiari denotes a fight with sword or poniard, and gives the hateful image of a practised gladiator, whose calling and art consist in nothing but fighting and assassinating. Cic. Tusc. iv. 19. Convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria: comp. with Leg. iii. 9. Iis sicis, quas ipse se projecisse dicit in forum, quibus inter se digladientur cives. (v. 187.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 싸우다

  2. 충돌하다

    • collīdō (대립하다, 충돌하다, 다투다)
  3. 노력하다

    • nīxor (분투하다, 노력하다, 투쟁하다)
    • certō (투쟁하다, 분투하다)
    • ēnītor (분투하다, 노력하다, 투쟁하다)
    • congredior (옹호하다, 분투하다)
    • cōnītor (분투하다, 노력하다, 투쟁하다)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0279%

SEARCH

MENU NAVIGATION